وزیر نیرو گفت: زمانی که دولت یازدهم آغاز بکار کرد ۱۴۴ سد در حال اجرا بود، اما با مطالعاتی که انجام شد تعداد ۵۰ سد به دلیل عدم بهرهمندی از پیوست های زیست محیطی و شاخص های فنی از دستورکار خارج شد.
حمید چیت چیان، وزیر نیرو به تشریح عملکرد وزارت نیرو در ۴ سال گذشته پرداخت و گفت: یکی از مهمترین کارهایی که در ۴ سال گذشته انجام شد تدوین وابلاغ سند آمایش آب بود، سندی که نشان می داد در ۶۰۹ دشت کشور و حوضه های آبریز ۶ گانه وضعیت آب به چه صورت است و می بایست با توجه به ضعیت کنونی آب، چه میزان را باید استخراج و به چه میزان بایستی به بخش های مختلف آّب تعلق گیرد تا در وضعیت حال و آینده دچار مشکل کم آبی نشویم.
وی افزود: همچنین در ابتدای این دولت سالانه ۱۰.۸ میلیارد مترمکعب برای مصارف زیست محیطی در نظر گرفته شد تا در حقابه های زیست محیطی مغفول نماند.
وی شنبه شب با حضور در برنامه نگاه یک تصریح کرد: از ابتدای دولت تا امروز ۳۴ سد افتتاح و آبگیری شد و ۳ سد نیز قرار است در روز های آتی در کرمانشاه و همدان نیز به بهره برداری برسد.
وزیر نیرو ادامه داد: میزان آبی که از طریق این سدها قابل استحصال است ۴.۵ میلیارد مترمکعب است و این آمار در نوع خود بی سابقه است چرا که آمارها نشان می دهد تا قبل از پیروی انقلاب سالانه ۵۰۰ میلیون مترمکعب به آب قابل استحصال کشور اضافه شده است و از پیروزی انقلاب تا این دولت به طور متوسط ۸۰۰ میلیون مترمکعب بوده اما در این دولت به تنهایی سالانه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون مترمکعب به آب قابل استحصال کشور اضافه شده است.
همچنین وی اضافه کرد: در ۴ سال گذشته به ۵۴۰۰ روستای کشور آبرسانی شد که امیدواریم تا پایان این دولت حدود ۸۰۰ روستای دیگر نیز به این آمار اضافه شود.
وی تأکید کرد: در سال ۹۵ به تنهایی به ۲۹۵۸ روستای کشور آبرسانی شد که این آمار به تنهایی برابر با ۱۰ سال قبل از دولت یازدهم است.
چیت چیان خاطرنشان کرد: در حال حاضر میزان کل منابع آبی کشور حدود ۱۰۰ میلیارد مترمکعب است که حدود ۹۲ درصد آن در بخش کشاورزی، ۶ درصد در بخش شرب و ۲ درصد در بخش صنعتی مصرف می شود.
واقعی نبودن قیمت آب گره اصلی در مدیریت مصرف آب است
وی در پاسخ به سوالی برنامه مبنی بر علت مصرف بی رویه آب در کشور، گفت: مصرف بی رویه آب در کشور ناشی از مسایل اجرایی نیست بلکه عمدتاً ناشی از واقعی نبودن قیمت آب در کشور است.
وی ادامه داد: در حال حاضر وزارت نیرو برای تأمین هر مترمکعب آب ۱۰۰۰ تومان هزینه می کند اما تنها ۴۵۰ تومان از این پول را از مشترکین دریافت می کند، مسلماً در چنین وضعیتی نمی توان از مشترک انتظار مصرف درست و استفاده از تکنولوژی های کم مصرف را داشت.
وزیر نیرو تأکید کرد: باید توجه داشت که تأمین منافع ملی در درازمدت بسیار مهمتر از منافع کوتاه مدت مشترکین است و ما نباید با سیاست های نادرست منابع ملی را دستخوش رضایت کوتاه مدت مشترکین کنیم.
وی در پاسخ به علت بالا بودن هدر رفت آب در کشور نسبت به کشورهای اروپایی اظهار داشت: باید توجه داشت که شبکه های آب عمر مشخصی دارند و بازسازی آن ها نیازمند هزینه بالایی است که شرکت های آب و آبفا از پس آن بر نمی آیند.وی افزود: در حال حاضر تلفات شبکه های آب حدود ۲۴ درصد است که تنها ۱۳ درصد آن هدررفت فنی است و بقیه مربوط به قدیمی بودن کنتورهای آب، انشعاب های غیر مجاز و ... برمی گردد.
وی تصریح کرد: کاهش هر یک درصد تلفات آب حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان هزینه دارد که البته با برنامه ریزی هایی که انجام شده قرار است سالانه حدود ۱۲۰۰ میلیارد تومان به این امر اختصاص یابد.
چیت چیان در مورد انسداد چاه های غیرمجاز در ۴ سال گذشته اظهار داشت: انسداد چاه های غیرمجاز در ۴ سال گذشته از جمله دستورکارهای وزارت نیرو بوده و در ۴ سال حدود سی و اندی هزار چاه غیر مجاز مسدود شد.
وزیر نیرو در مورد استفاده از منابع آبی ژرف نیز گفت: مطالعات نشان می دهد در عمق ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ متری منابع آبی وجود دارد که امکان دسترسی به آن ها است اما بایستی توجه داشت که برخی از این منابع غیرقابل تجدید هستند و برخی دیگر از طریق گسل ها قابل تغذیه هستند که اگر استحصال نشوند به دریاهای آزاد می ریزند و نمی توان از آن ها استفاده کرد.
وی تأکید کرد: در حال حاضر مطالعات آب های ژرف در استان هایی چون فارس، سیستان و بلوچستان، یزد و خراسان جنوبی در حال انجام است اما باید توجه داشت که این آب تنها برای مصارف شرب و صنعت خواهد بود نه کشاورزی.وی در ادامه در مورد اختلاف های موجود بین وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی در مورد تحویل آب به کشاورزان اظهار داشت: ما معتقدیم وزارت جهاد کشاورزی نباید از آبی که ناشی از استفاده از روش های نوین آبیاری صرفهجویی کرده برای توسعه سطح زیرکشت استفاده کند چرا که این امر مانع از نفوذ آب به داخل زمین می شود و منابع آبی را در آینده با خطری جدی مواجه خواهد کرد.
وی اضافه کرد: قدم اول در مدیریت منابع آب، اندازه گیری میزان آب تحویلی به مشترکین است و امیدواریم نصب وسایل اندازه گیری با کمک دولت و مجلس تا انتهای برنامه ششم به اتمام برسد.
وزیر نیرو خاطرنشان کرد: زمانی که دولت یازدهم شروع به کار کرد ۱۴۴ سد در حال اجرا بود اما با مطالعاتی که انجام شد تعداد ۵۰ سد به دلیل عدم بهره مندی از پیوست های زیست محیطی و شاخص های فنی از دستورکار خارج شد.
وی در مورد آخرین وضعیت سد گتوند، دریاچه ارومیه، هامون و خوزستان نیز اظهار داشت:مسأله علاج بخشی و رسیدگی به سد گتوند از سوی کارگروهی متشکل از وزارت نیرو، سازمان برنامه، وزارت جهاد کشاورزی و محیطزیست به دانشگاه تهران واگذار شده است که با مطالعات انجام شده امیدواریم در چند سال آینده بتوانیم این موضوع را حل کنیم.
وی افزود: قبل از این دولت سطح دریاچه ارومیه سالانه حدود ۴۰ درصد کاهش یافت اما بحمدلله با وجود بارندگی های خوب و البته اقدامات موثر وزارت نیرو و دولت ما توانستیم در طول ۴ سال گذشته وضعیت دریاچه را تثبیت کرده و در حال حاضر به سمت احیاء کامل حرکت می کنیم.
وی در مورد هامون نیز گفت که مذاکرات خوبی با طرف افغانی در حال جریان است که امیدواریم به نتایج مطلوبی برای هر دو طرف برسیم.
وزیر نیرو همچنین در مورد وضعیت خوزستان گفت: اخیراً در سفری که به این استان داشتم ۵ شبکه آبیاری و زهکشی برای احیاء دوباره حدود ۳۲ هزار هکتار نخلستان این استان به بهره برداری رسید و همچنینی سه سد سلولی نیز برای ممانعت از ورود آب شور دریا به بهمنشیر و اروند رود نیز به بهره برداری رسید.
چیت چیان در ادامه در مورد علت مصرف بالای برق در کشور بویژه در روزهای اخیر تابستان اظهار داشت: در حال حاضر هزینه تولید هر کیلووات ساعت برق حدود ۱۲۰ تومان است اما تنها ۶۶ تومان به ازای هر کیلووات ساعت از مشترکین دریافت می شود مسلماً این امر نیز باعث می شود تا مصرف کننده کنترلی بر روی مصرف خود نداشته باشد.
وی افزود: ما تا الان هیچگونه قطعی برقی در کشور بدلیل عدم کفایت تولید نداشتیم و تنها مشکلی که وجود دارد این است که در برخی مناطق بدلیل کمبود شبکه اتقال و فوق توزیع با افت ولتاژ روبرو هستیم که آن نیز بسیار به ندرت و در حال مرتفع شدن است.
وی تصریح کرد: مصرف برق صنایع در یکسال گذشته حدود ۱۱.۷ درصد افزایش داشته است که این امر می توان خبر خوبی برای صنعت کشور باشد اما عمده مشکل ما در مصرف بی رویه برق در بخش غیرمولد است که امیدواریم با همکاری مردم این میزان کاهش یابد.
وی در مورد اقدامان انجام شده در بخش برق در ۴ سال گذشته گفت: در مدت ۴ سال گذشته به کلیه روستاهای بالای ۱۰ خانوار کشور برق رسانی شد، چندین پست ۴۰۰ کیلوولت نصب شد و ظرفیت منصوبه نیروگاه های تجدیدپذیر کشور ۲.۵ برابر شده است و به صورت تصاعدی در حال رشد است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی موجب از بین رفتن فضای ترس و تردید نسبت به سرمایه گذاری در ایران شد.
علی نجفی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: با توجه به اینکه در برنامه ششم توسعه، رشد اقتصادی هشت درصد به دولت تکلیف شده ما به سرمایهگذاری ۱۵۰ میلیارد دلاری نیاز داریم و این سرمایه باید با مذاکرات و فعالیت در بخشهایی که مزیت کشور است، بهویژه صنایع نفت و گاز محقق شود.
وی افزود: قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی متشکل از توتال فرانسه، شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین (CNPCI) و شرکت پتروپارس ایران دستاورد مهمی داشت و سبب از میان بردن فضای ترس، واهمه و تردید نسبت به سرمایه گذاری در ایران شد.
این نماینده مجلس ادامه داد: به هر حال توتال یک شرکت بزرگ بینالمللی است و ارزیابیهای فنی، اقتصادی و امنیت سرمایه گذاری خود را دارد و از این جهت شاخص به شمار میآید.
نجفی تصریح کرد: در واقع این سرمایهگذاری پیام روشنی به دنیا مخابره میکند و پیامش این است که ایران برای سرمایهگذاری جذاب است و امنیت لازم را برای سرمایهگذاری دارد.
نماینده بابل در مجلس عنوان کرد: همه بخشهای کشور باید از این گونه اقدامها حمایت کنند، البته این به آن معنا نیست که از توانمندی و منابع شرکتهای داخلی بهره نگیریم، البته در همین قرارداد نیز پیشبینیهایی در این باره صورت گرفته است.
وی گفت: باید عقب ماندگیها را جبران و شرایط کشور را برای جذب سرمایه و فناوری پیش رفته فراهم کنیم تا بتوانیم با حمایت همه جانبه مجلس و بخشهای دیگر شاهد تحقق این سرمایه گذاریها باشیم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
هانیه موحد: هرچند هدف اصلی سازمانها، افزایش کارایی و کسب سود حداکثری است، اما برای دستیابی به موفقیت، باید به انتظارات اجتماعی و احکام اخلاقی واکنش مناسب نشان داد و به بهترین شکل اینگونه انتظارات را با اهداف اقتصادی سازمان تلفیق کرد تا دستیابی به اهداف والاتر امکانپذیر شود.
آبادانی یا عوارض اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، دوروی سکه حضور نفت در هر سرزمینی است و آنچه روی این سکه را تعیین میکند، میزان توجه صنعت نفت به ایفای مسئولیتهای اجتماعی (CSR) است. ایران هم به عنوان نخستین دارنده ذخایر هیدروکربور دنیا از این قاعده مستثنی نیست و از آنجا که مفهوم CSR با وجود سبقه طولانی در صنعت نفت کشورمان، همچنان به جایگاه واقعی خود دست نیافته، وزارت نفت افزون بر هدفمندسازی فعالیتهای خود در این حوزه، برگزاری همایش سالانهای را در دستور کار قرار داده است که سومین دوره آن، ۲۷ و ۲۸ تیرماه امسال برگزار میشود. شانا در گفتوگو با رکنالدین جوادی، رئیس شورای سیاستگذاری سومین همایش مسئولیت اجتماعی صنعت نفت، پاسخ سوالات خود درباره این همایش و بایدها و نبایدهای مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت را جویا شده است:
در آستانه برگزاری سومین همایش مسئولیت اجتماعی صنعت نفت قرار داریم. با توجه به برگزاری دو دوره قبلی، فکر میکنید برگزاری این همایش توانسته در نهادینه کردن مفهوم مسئولیت اجتماعی (CSR) موثر باشد؟
قطعا بیتاثیر نیست. برگزاری این همایش، فرصتی است برای به اشتراک گذاشتن تجربیات مختلف و هدف آن است که مفهوم مسئولیت اجتماعی به بخشی از ساختار فکری دستاندرکاران و مدیران تبدیل شود. در همایش سوم، تصمیمات دو همایش قبلی را مرور و میزان پایبندی به تصمیمات اتخاذ شده را بررسی میکنیم و عارضهیابی با هدف پوشش کاستیها هم در دستور کار قرار میگیرد. برنامهریزیها به نحوی انجام شده که در پنلهای همایش، مدیران عامل چهار شرکت اصلی حضور پیدا کنند تا بتوان تلفیقی از نگاه مدیریتی و اقتصادمحور را با نگاه پیرامونی و نیازمحور به مخاطبان ارائه داد. به هر حال مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت سابقه طولانی دارد و هدف از برگزاری این همایش، هویتبخشی رسمی به این دست از فعالیتهای جاری صنعت نفت، نهادینه کردن باور به مسئولیتهای اجتماعی در مدیران، کارکنان و دستاندرکاران این صنعت و تلاش برای قانونمند کردن، هدفمند کردن و حرفهای تر کردن این فعالیتهاست.
مشخص است دقیقا از چه زمانی بحث مسئولیت اجتماعی در نفت مورد توجه قرار گرفت؟
سابقه مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت ایران به بدو تولید نفت و شکل گرفتن این صنعت برمیگردد. از زمانی که برداشت نفت در مسجدسلیمان و سپس فرایند انتقال آن به آبادان شروع شد، حضور مثبت و سازنده نفت در محیط پیرامونی آغاز و تمدن نوینی شکل گرفت. به طور مثال شرکت نفت آب به منطقه آورد؛ درمانگاه ساخت؛ مدرسه ساخت و اقداماتی از این دست انجام داد که چهره خوبی از صنعت نفت بهعنوان نمونه در شهری مانند آبادان بر جای گذاشت و این شهر به هویتی مستقل و توسعهیافته با زیرساختهای مناسب تبدیل شد. در حال حاضر هم که صنعت نفت به دلیل استقرار واحدهای پالایشگاهی، پتروشیمی و خطوط انتقال نفت و گاز، تقریبا در گستره وسیعی از کشور فعالیت دارد و باید به سمتی حرکت کنیم که الزامات مسئولیت اجتماعی به شکلی ساختاریافتهتر و نظاممندتر موردتوجه قرار گیرد.
اما بسیاری از مناطق همجوار تاسیسات نفت و گاز همچنان با چالشهای زیادی مواجهند. مثال روشن، همین عسلویه یا غرب کارون.
انتظار کاملا بجایی است که در مناطقی مثل عسلویه و غرب کارون که تاسیسات عظیم صنعت نفت متمرکز است، فعالیتهای CSR بهطور جدی مورد توجه قرار گیرد. البته در عسلویه مطالعات نافرجامی انجام شد که اگرچه در ابتدا از پیشرفت خوبی برخوردار بود اما در عمل، موفق پیاده نشد و نابسامانیهایی به همراه داشت. اما غرب کارون، میادین جوانی دارد و فرصت هست تا تمدن ساختاریافتهتری در آنجا شکل گیرد. خوشبختانه طی چند سال اخیر اقدامات خوبی در حوزه مسئولیت اجتماعی و طرح عمران مناطق نفتخیز شرکت ملی نفت ایران با راهبری آقای مهندس امیریان و حمایتهای آقای مهندس زنگنه انجام شده و این مدیریت توانسته به مثابه پلی بین انتظارات بیرونی جامعه و قابلیتهای نفت در حوزه CSR عمل کند.
میتوان به نمونههایی از این اقدامات اشاره کرد؟
یکی از کارهایی که در عمران مناطق نفتخیز جنوب در دو سه سال اخیر انجام شده است این بوده که مثلا به وزارت بهداشت یا وزارت آموزش و پرورش اعلام شد اگر ساخت یک بیمارستان یا یک مدرسه در برنامه قرار گیرد، در تأمین بخشی از سرمایه مورد نیاز نفت مشارکت میکند. این اقدام از طرفی، انگیزه کافی و شرایط لازم برای ساخت بیمارستان، مدرسه یا سایر اماکن درمانی، آموزشی، خدماتی و رفاهی را برای وزارتخانهها و سازمانهای مسئول ایجاد کرده است و از طرفی شرایطی ایجاد میشود که کارکنان و ساکنان مناطق مورد نظر و خانوادههایشان، همه از یک بیمارستان یا یک مدرسه مناسب استفاده کنند و بهجای توسعه محدود برای کارکنان صنعت، توسعه فراگیرتری برای مردم و همینطور کارکنان فراهم شود.
میتوان نتیجه گرفت صنعت نفت در دولت یازدهم، در ایفای مسئولیتهای اجتماعی عملکرد بهتری داشته است؟
در این دولت، جهتگیریها و نگاه صنعت نفت به مقوله CSR ساختار یافتهتر و عاقلانهتر بود و البته اقدامات بیشتری هم انجام شد.
آقای مهندس؛ همانطور که گفتید انتظارات مردم ساکن در جوار مناطق عملیاتی از صنعت نفت کاملا بجاست. اما گویا هنوز این باور در اذهان مردم شکل نگرفته که تنها ۱۴,۵ درصد درآمدهای تولید به نفت میرسد و طبیعتا صنعت نفت نمیتواند به تنهایی متولی توسعه در این مناطق باشد.
این انتظار گسترده عمدتاً از همان دوران جنگ ایجاد شد. آن زمان به دلیل محدودیتهای مالی کشور از یک سو و حجم بازسازیهای پس از جنگ در تاسیسات نفت و مشارکت نفت در بازسازی محیطهای پیرامونی، انتظاراتی فراتر از عرف در ذینفعان محیطی شکل گرفت؛ این انتظارات در دولتهای نهم و دهم تشدید شد بطوریکه همه انتظار داشتند نفت به عنوان تامینکننده درآمدهای کشور برای ساماندهی به سایر امور غیرمرتبط نقش موثرتری ایفا کند. اگر بهداری مشکل بودجه داشت، میگفتند نفت بیمارستان بسازد یا وزارت علوم از طریق نمایندههای محلی مطرح میکرد که نفت بیاید فلان دانشگاه را تاسیس کند. نفت هم به قدر وسعش دریغ نمیکرد.
بنابراین درست است که ما متولی کشور نیستیم و متولی درآمد نفت هستیم؛ اما نمیتوانیم واقعیتها را هم کتمان کنیم. ما در این محیط اثرگذاری داریم و باید این اثر مطلوب باشد. وقتی میگوییم مسئولیت اجتماعی، تلفیقی از وظایف مدنظر است تا هم سازمان عملکرد موفقی داشته باشد و هم عوارض منفی حضور در محیط مانند آلایندگیها به حداقل ممکن برسد یا به واسطه عملکرد ما، راه و جاده یا مناطق مسکونی آسیب نبیند و آسایش مردم مختل نشود. با حضور صنعت نفت، تغییراتی در محیط پیرامونی حاصل میشود و ما در قبال این تغییرات و سختیهایی که بعضا ساکنان به دلیل همجواری با فعالیتهای این صنعت متحمل میشوند، مسئولیت داریم. بهبود شرایط پیرامونی، شرایط را برای کارکنان صنعت نفت و خانوادههایشان هم بهتر و انجام وظایف و پایداری و ماندگاری آنها را بیشتر میکند. مهم این است که نفت در حد سهم خود مساعدت کند تا سازمانها و نهادهای ذیربط هم کارشان را انجام دهند و نفت نقش همراهی و تامین مالی بخشی از کارهای توسعهای را بر عهده بگیرد.
مفهوم مسئولیت اجتماعی، توجه به کارکنان سازمان را هم در برمیگیرد. صنعت نفت چگونه میتواند در این حوزه نقشآفرینی کند؟
زمانی که از مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت صحبت میکنیم، منافع ذینفعان مدنظر است که نخستین آن، سهامداران و به عبارتی دولت است؛ سپس کارکنان که اهداف صنعت را تحقق میبخشند و سوم محیط پیرامونی. بنابراین بدیهی است کارکنان باید مورد توجه قرار گیرند و باید برای آنها شرایط خوبی فراهم شود تا از انگیزه کافی برای کار برخوردار شوند و ماندگار باشند. اگر محیط توسعه نیافته باشد، کارکنان ما هم ماندگار نخواهند بود و اگر هم ماندگار باشند، از روی ناچاری و نه «تعلق خاطر» کار میکنند. خاطرهام از بمباران پالایشگاه آبادان را بارها تعریف کردهام. زمانی که در واحد کتکراکر پالایشگاه کار میکردم و وقتی بعد از بمباران به پالایشگاه رفتم، چند نفری از کارکنان را دیدم که از شدت ناراحتی اشک میریزند. تصورم این بود عزیزی را از دست دادند اما وقتی پرسیدم متوجه شدم دلیل این ناراحتی، تخریب بخشها و تاسیساتی بود که سالها برای شکلگیری آن زحمت کشیده بودند و به آن تعلق خاطر داشتند.
احساس تعلق و هویت سازمانی، مهم و ارزشمند است و از این حیث تکریم کارکنان و فراهم کردن محیط مناسب کار و زندگی برای آنها و توجه متوازن به محیط پیرامونی یک امر مهم و ضروری است. بنابراین هرچند هدف اصلی سازمانها، افزایش کارایی و کسب سود حداکثری است، اما برای دستیابی به موفقیت، باید به انتظارات اجتماعی و احکام اخلاقی واکنش مناسب نشان داد و به بهترین شکل اینگونه انتظارات را با اهداف اقتصادی سازمان تلفیق کرد تا دستیابی به اهداف والاتر امکانپذیر شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
استارت تولید برق از فاضلاب کلید خورد
بر اساس مطالعات صورت گرفته مطالعات تولید برق از جریان فاضلاب موجود در شبکه جمعآوری و خطوط انتقال فاضلاب شهری با استفاده از توربین در دستور کار قرار وزارت نیرو قرار گرفته است.بهگزارش ایسنا، فرایند جریان فاضلاب در شهر تهران به صورت ثقلی انجام میشود و در محل افزایش شیب زمین نسبت به شیب شبکه فاضلاب برای عبور جریان فاضلاب از دراپ (گودیهای درون شبکه) استفاده میشود که از پتانسیل جریان ریزشی فاضلاب در محل دراپها میتوان برق تولید کرد.در این طرح از توربینهای نوع اسکرو (پیچی) استفاده میشود که میتواند از فشار ایجادشده در اثر جریان ثقلی و اختلاف ارتفاع ریزشی فاضلاب در خطوط لوله شبکه فاضلاب برق تولید کند که توان تولید توربینهای اسکرو با توجه به قطر لوله، دبی جریان فاضلاب و اختلاف ارتفاع تعیین میشود.با نصب این توربینها و تولید برق علاوه بر تامین بخشی از انرژی مورد نیاز از مصرف سوخت فسیلی و تولید گاز دیاکسید کربن خودداری میشود در فاز مطالعاتی، سه نقطه در خیابان دماوند، خیابان ولیعصر و خیابان یاس (منطقه ۱۴) و نیز دراپ ریزشی ورودی تصفیهخانه فاضلاب شهرک غرب به عنوان بهترین نقاط برای استحصال برق انتخاب شده است که در صورت نصب تجهیزات تولید برق، ظرفیت تولیدی حدود ۱۳۲۴ کیلووات ساعت در سال برق وجود دارد.مطالعات اولیه طرح تولید برق با استفاده از پتانسیل هیدرولیک شبکه فاضلاب تهران در ابتدا در سال ۱۳۹۳ آغاز و در سال ۱۳۹۵ با توجه به اهمیت ویژه به انرژیهای تجدیدپذیر دوباره در دستور کار قرار گرفت و در حال حاضر در چهار بخش شامل بررسی و شناسایی پتانسیلهای موجود، مطالعات طرح استحصال توان از شبکه فاضلاب تهران، امکانسنجی قابلیت اتصال به شبکه سراسری برق و مطالعات مالی – اقتصادی طرح در حال انجام است.
آغاز فعالیت حفاری مشترک عربستان
و شریک آمریکایی
شرکت ساناد که جوینت ونچر میان غول نفتی دولتی آرامکوی عربستان و شرکت آمریکایی نابورز است، فعالیتهای تجاری خود را در سه ماهه سوم سال میلادی جاری آغاز خواهد کرد.جوینت ونچر آرامکو برای مالکیت، اداره و مدیریت دکلهای حفاری در عربستان تشکیل شده است.طبق گزاش هفتهنامه سعودی «عربین سان»، پیش بینی میشود ظرف پنج سال آینده بیش از ۵ هزار نفر از سوی این شرکت استخدام شوند و نرخ بومی شدن کارمندان این شرکت به ۸۰ درصد برسد.ساناد یکی از بزرگترین جوینت ونچرهایی است که تا به امروز در عربستان سعودی تشکیل شده و متعهد شده است در آینده از دکلهای زمینی استفاده کند که در این کشور تولید شدهاند.
تولید گاز از شرق کشور
طی ۱۰ سال آینده متوقف خواهد شد؟
مدیرعامل شرکت بهرهبرداری نفت و گاز شرق با بیان اینکه تولید گاز از مخازن گازی شرق کشور تا ۱۰ سال آینده کاهش خواهد یافت،تدابیری که برای تامین گاز این منطقه از کشور اندیشیده شده را شرح داد.محمد مامبیگی با تاکید بر اینکه تولید گاز از مناطق شرقی کشور طی ۱۰ سال آینده متوقف نخواهد شد، اظهار کرد: میزان تولید گاز از این منطقه طی ۱۰ سال آینده کم خواهد شد. یکی از تدابیری که برای تامین گاز این منطقه از کشور اندیشیده شده بهرهبرداری از میدان گازی طوس است. زمانی که امکان بهره برداری از میدان گازی طوس فراهم شود کاهش تولید ناشی از افت فشار میدان مزدوران جبران خواهد شد. وی ادامه داد: ضمن اینکه بین کل شبکه گازرسانی به شهرها در سراسر کشور ارتباطاتی برقرار خواهد شد که امکان انتقال گاز از عسلویه به مناطق شرقی کشور در زمان نیاز وجود داشته باشد. البته این لولهکشی اکنون در حال اجرا است. هنگامی که شبکه جنوب به شبکه شرق کشور وصل شود، امکان انتقال گاز از شرق به جنوب و از جنوب به شرق ایجاد خواهد شد که احتمالا طی ۱۰ سال آینده ما بیشتر دریافت کننده خواهیم بود.مدیرعامل شرکت بهرهبرداری نفت و گاز شرق از احتمال کشف میادین و مخازن جدید در این منطقه خبر داد و افزود: ما امیدوار به کشف مخازن جدید گازی در این منطقه هستیم البته تا زمانی که شرکت ملی اکتشاف دکلی را در نقطهای مستقر نکند، ما هم اطلاع نداریم که برنامه آنها چه هست. هنوز میدان جدیدی از سوی اکتشاف اعلام و معرفی نشده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.