شماره: 1738 / ۱۴۰۰ بيست و نهم شهريور
تعداد بازدید : 0
اخبار
پایان خاموشی های تابستانه
مدیرعامل شرکت مدیریت شبکه برق ایران از پایان دوران اوج مصرف تابستان و به صفر رسیدن خاموشیهای بخش خانگی خبر داد.مصطفی رجبی مشهدی با اشاره به اینکه از دو هفته گذشته تاکنون خاموشی در بخش خانگی اعمال نشده است، افزود: اکنون میتوانیم اعلام کنیم که زمان اوج مصرف تابستان امسال به پایان رسیده است.رجبی مشهدی با قدردانی از مشترکان برق در همه بخشهای کشور که با صرفهجویی در مصرف برق به این صنعت کمک کردهاند، گفت: هم اکنون شبکه سراسری برق و نیروگاههای کشور در حالت پایدار قرار دارد و تولید برق نیز در حالت حداکثری خود در حال انجام است.سخنگوی صنعت برق با تاکید بر اینکه مصرف برق هنوز هم بیشتر از سال گذشته است، ادامه داد: به منظور حفظ پایداری شبکه، از هفته گذشته سه نیروگاه بخار برای تعمیرات اساسی و دورهای مطابق برنامه زمانبندی شده از مدار تولید خارج شدهاند تا برای زمان اوج مصرف زمستان و تابستان سال آینده آماده باشند.رجبی مشهدی با قدردانی از صنایع بهویژه صنایع عمدهای که همکاری قابل توجهی در زمان اوج مصرف برق تابستان داشتند، گفت: مشترکان عمده با همکاری و کاهش مصرف توانستند شرایط را به گونهای رقم بزنند که در کشور حداقل خاموشی را داشته باشیم و به همین دلیل اکنون شبکه سراسری در پایداری کامل قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه اوج مصرف برق تابستان در مردادماه با رقم 67 هزار و 12 مگاوات و برای اولین بار در کشور رخ داده است، گفت: با کاهش مصرف برق که هماکنون در کشور رخ داده است به تدریج از حجم و تعداد برنامههای زمانبندی شده و اقدامات مدیریت بار کاهش مییابد.رجبی مشهدی با بیان اینکه تفاهمنامههای مربوط به مدیریت مصرف صنایع تا پایان شهریور ادامه دارد، افزود: البته این تفاهمنامهها با توجه به شرایط فعلی, لزوما اجرا نمیشود بهطوریکه هم اکنون هیچگونه محدودیتی برای تامین برق صنایع وجود ندارد.سخنگوی صنعت برق افزود: روز جمعه، صنعت برق بیش از 5000 مگاوات برق برای صنایع بزرگ کشور تامین کرده که البته این رقم در زمان کم باری معادل 8000 مگاوات بوده است، همچنین صنایع کوچک نیز طبق دستورالعملها در حال فعالیت بوده و تامین برق آنها نیز درحال انجام است.
حال سدهای کشور خوب نیست
براساس آخرین آمار، ظرفیت کل مخازن سدها 50.5 میلیارد مترمعکب و درصد پرشدگی سدها در حال حاضر تنها 39 درصد بوده و این آمارنشان دهنده حال وخیم سدها و منابع آبی کشور است.
کل ورودی سدها در هفته جاری 0.20 میلیارد مترمعکب بوده و این در حالی است که این عدد در مدت مشابه سال آبی گذشته 0.30 میلیارد مترمعکب بوده، خروجی سدها نیز در هفته جاری 0.59 میلیارد مترمعکب بوده و این عدد در مدت مشابه سال گذشته 1.03 میلیارد مترمعکب ثبت شده است.
سدهای مخازن کشور تا پایان 26 شهریور 29.35 میلیارد مترمعکب ورودی آب داشتند که این عدد در سال گذشته 55.61 میلیارد مترمعکب بوده و بیانگر کاهش 47 درصدی کل ورودی مخازن سدهای کشور است.
همچنین میزان خروجی مخازن سدها تا پایان 26 شهریور ماه 36.83 میلیارد مترمعکب ثبت شده و این عدد در سال گذشته 56.1 درصد بوده و حاکی از کاهش 34 درصدی خروجی سدها است. در خصوص حجم آب موجود در مخازن باید گفت که در سال جاری 19.63 میلیارد مترمعکب در مخازن کل کشور آب وحود دارد و این عدد در سال گذشته 27.75 مترمعکب بوده و در مجموع 29 درصد کاهش داشته است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 0
ایران؛ بزرگترین پرداختکننده یارانه انرژی در جهان
بر اساس دادههای گزارش آژانس بینالمللی انرژی درباره مقدار یارانه پرداختی به انرژی مصرفی در 25 کشور، ایران در سال 2020 بالاترین سطح یارانه انرژی مصرفی را تخصیص داده و رتبه نخست را در زمینه پرداخت یارانه انرژی از جمله گاز، برق و فرآوردههای نفتی داشته است.
آژانس بینالمللی انرژی، ایران را در حالی همچنان بزرگترین پرداختکننده یارانه انرژی در جهان معرفی میکند که حتی در سال 2020 با کاهش مصرف سوخت در جهان و همینطور ریزش قیمت نفت باز هم بیشترین یارانه را به سوختهای فسیلی مصرفی داده است، در شرایطی که بسیاری از کشورهای جهان کاهش یارانه پرداختی را در این سال تجربه کردهاند.
آمار تفکیکی نشان میدهد ایران حدود 5 میلیارد دلار یارانه به نفت، 12.5 میلیارد دلار یارانه به برق و 12.2 میلیارد دلار یارانه به گاز تخصیص داده است، پس از ایران، چین با 21.7 میلیارد دلار یارانه نفت و 3.8 میلیارد دلار یارانه برق در جایگاه دوم قرار داشته است.
البته نکته اینجاست که چین با تولید ناخالص داخلی حدود 14.86 هزار میلیارد دلار دومین اقتصاد بزرگ جهان در سال 2020 بوده و 3 میلیون و 381 تن معادل نفت انرژی مصرف کرده است.
با این مختصات باز هم از نظر پرداخت یارانه انرژی پس از ایرانی قرار گرفته که در سال 2020 با تولید ناخالص داخلی 192 میلیارد دلاری رتبه 51 اقتصاد جهان را داشته و 268 میلیون تن معادل نفت، انرژی مصرف کرده است، اما هدف از پرداخت این یارانه انرژی در ایران چه بوده و آیا به آن رسیده است؟
یارانه انرژی جهان در 2020
در سال 2020 مقدار یارانه پرداختی انرژی در جهان 40 درصد کمتر از سال 2019 بوده و با رقمی حدود 181 میلیارد دلار به پایینترین سطح از سال 2007 تاکنون رسیده است. به عبارتی دیگر، حدود 50 میلیارد دلار کمتر از سال 2019 بوده است.
در میان انواع سوخت، یارانه فرآوردههای نفتی همچنان در این سال بیشتر از دیگر سوختها بوده است؛ با رقمی حدود 90 میلیارد دلار، در این سال، یارانه پرداختی به سوخت مصرفی خانهها از یارانه سوخت مصرفی حملونقل پیشی گرفت.
در انرژی مصرفی خانگی، یارانه سوخت فسیلی تولید برق با 50 میلیارد دلار در رتبه اول، گاز با 35 میلیارد دلار یارانه در رتبه دوم و زغالسنگ با 1.7 میلیارد دلار یارانه در رتبه سوم قرار داشت.
اهداف یارانهها
براساس یک تعریف جهانی، هدف از یارانه انرژی، حفظ قیمتهای پایین برای حمایت از مصرفکنندگان است، اما این یارانهها هزینه بالایی دارند و دولتها باید هزینه زیادی را برای تأمین این یارانهها بپردازند.
این مسئله میتواند مانع تلاش دولتها برای کاهش کسری بودجه شود و سرانجام پرداختکننده نهایی هزینه این یارانهها خود مردم هستند که اغلب با تورم و کاهش قدرت خرید به سبب استقراض دولت روبهرو میشوند.
از سوی دیگر پرداخت یارانه به انرژی در صورتی که بهدرستی طراحی و در اقتصاد سالم پرداخت نشود، سیگنالی غلط را به جامعه مخابره میکند، مبنی بر اینکه نیازی به اصلاح الگوی مصرف، ارتقای بازده وسایل انرژیبر، افزایش بازده نیروگاهها و بهرهوری صنعت وجود ندارد، همین مسئله مصرف انرژی را بیشتر و یارانه پرداختی به آن را نیز تشدید میکند و اقتصاد را در دوری باطل به دام میاندازد.
مرتضی بهروزیفر، کارشناس انرژی در این باره میگوید: «از دلایلی که دولتها اقدام به پرداخت یارانه انرژی میکنند، میتوان به ایجاد رفاه بهویژه برای قشور ضعیف یا حمایت از یک بخش خاص مانند صنایع رو به رشد اشاره کرد، اما این یارانهها در یک اقتصاد سالم و بر اساس تعاریف دقیق پرداخت میشود و به نتیجه هم میرسد.»
بهروزیفر ادامه میدهد: «برای مثال یارانهای که در هند پرداخت میشود، سرانجام هدف ابتدایی را محقق میکند؛ سبب فقرزدایی میشود و منابع هدر نمیروند. این خیلی مهم است که منابع تخصیصدادهشده سبب تحقق هدف شود، البته دولتها اغلب از محل منابع خود اقدام به پرداخت یارانهها میکنند، اما در ایران یارانهها عدمالنفع است بدان معنا که دولت از مبلغی که میتواند بگیرد میگذرد، نه آنکه منابعی را از محلهای دیگر مانند مالیات به این موضوع اختصاص دهد.»
رابطه یارانه و مصرف انرژی در ایران
ترازنامه انرژی کشور برای سال 1397 (2019-2018) نشان میدهد که براساس تازهترین اطلاعات موجود، سرانه مصرف نهایی انرژی ایران به 1.7 برابر میانگین جهانی رسیده است. در سال 2021 میلادی با در نظر گرفتن رشد مصرف انرژی در ایران و روند معکوس سرانه مصرف انرژی در جهان، این نسبت بیشتر نیز شده است.
اما آخرین ترازنامه انرژی کشور شدت مصرف گاز را در ایران 6.4 برابر و نفت خام و فرآوردههای نفتی را 1.4 برابر میانگین سرانه مصرف جهانی گزارش میکند، تنها در سال 1397 میزان بهرهوری مصرف انرژی 11.1 درصد کاهش داشته که نشاندهنده اتلاف انرژی و همینطور یارانههاست.
حمیدرضا صالحی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با اشاره به ناموفق بودن یارانههای انرژی در ایران بیان میکند: «ایران بالاترین سطح یارانه انرژی را در جهان دارد، اما آیا این یارانهها باعث شده که رفاه در ایران بیشتر از کشورهای دیگر باشد؟ همین مسئله نشان میدهد یارانهها نمیتوانند سطح رفاه را در ایران بیشتر کنند. حتی این یارانهها در یک اقتصاد بیمار زمینه ناکارآمدی بیشتر اقتصاد را ایجاد کردهاند و همین مسئله هر روز سطح رفاه را کاهش میدهد.»
او ادامه میدهد: «یک اقتصاد نابکار نمیتواند خروجی داشته باشد. یارانههای گزافی که ایران برای انرژی در نظر گرفته، مسئله رقابتپذیری را هم از بین برده و سبب شکلگیری امضاهای طلایی شده که جامعه را منفعل کرده است. این مسئله نرخ مشارکت مردم را نیز کاهش داده است.»
صالحی با بیان اینکه اگر یارانهها هدفمند بود شاید میتوانست از قشر ضعیف حمایت کند، تأکید میکند: «متأسفانه یارانهای که امروز به قشور ثروتمند جامعه میرسد چند برابر قشور ضعیف است. باید نگاه کرد که در جهان چگونه از ابزار یارانه در بستر اقتصادی سالم استفاده میکنند و چگونه به هدف میرسند. برای نمونه ترکیه امروز به دو دهک ضعیف جامعه به ازای 140 کیلووات مصرف برق یارانه میدهد. هدف مشخص است و به نتیجه هم میرسد.»
وی با اشاره به اینکه اگر یارانهها اصلاح شود قشر متوسط قوی میشود و قشر ضعیف را هم با خود به بالای خط فقر میکشد، میگوید: «اگر کسبوکارها با محوریت قشر متوسط جامعه رشد کند، کیک اقتصاد هم بزرگ میشود و افزون بر افزایش قدرت خرید مردم، درآمد دولت نیز از محل مالیات بیشتر میشود، اما اکنون نتیجهای جز افزایش مصرف انرژی، تشدید فقر، کاهش بهرهوری و ناترازی بودجه نداشته است. این یارانه از جیب مردم فقیر به دهکهای ثروتمند جامعه داده میشود.»
رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با اشاره به اینکه دولت باید هنرمندانه این یارانهها را تبدیل به درآمد با پشتوانه برای مردم و همینطور افزایش رفاه و سطح بهداشت کند، توضیح میدهد: «نباید یارانههای انرژی در این سطح و آن هم به نادرستترین شکل پرداخت شود. دولت باید از خود سؤال کند که چرا 86 میلیارد دلار در سال یارانه انرژی میدهیم، اما رفاه بیشتر نمیشود؟ و آنگاه دست به اصلاحات بر اساس یک سند راه انرژی بزند.»
افزایش قیمت انرژی به چه قیمتی؟
اما پرسش اینجاست که اگر امروز ایران همه یارانههای انرژی را حذف کند، آیا با این مبالغ دریافتی از جامعه میتواند سطح رفاه را بالا ببرد و توسعه ایران را رقم بزند؟ مجلس شورای اسلامی این روزها طرحهایی را در قالب حذف یارانههای سوخت و پرداخت یارانههای نقدی بیشتر دنبال میکند، اما آیا این طرح از نظر علم اقتصاد قابل دفاع است؟
بهروزیفر، کارشناس انرژی در این باره میگوید: «پاسخ این پرسشها منفی است. کدام کشور را میتوان در نقشه جهان یافت که یارانه سوخت را حذف کند و منابع حاصل را به دست مردم بدهد؟ آیا این هدف اصلی یارانههاست؟ اینکه بنزین و گاز و برق را به قیمت واقعی بفروشیم، اما به جای 45 هزار تومان یارانه نقدی، ماهانه 450 هزار تومان به هر نفر پرداخت کنیم؟ این یک اشتباه فاحش است.»
وی توضیح میدهد: «درست است که ایران یک کشور ثروتمند از جهت منابع انرژی است و یارانهها نیز از جیب دولت پرداخت نمیشود، اما افزایش قیمت حاملهای انرژی نیز در ایران اگر سبب توسعه صنعتی نشود و بهصورت نقدی به مردم داده شود، رفاهی ایجاد نخواهد کرد.»
بهروزیفر ادامه میدهد: «ما از ابتدا به دنبال هدف خاصی از پرداخت یارانهها نبودهایم و فقط میخواستیم انرژی بهدست مردم ارزانتر برسد، اما الان طرحهایی که برای اصلاح یارانهها دست به دست میشود، مخربتر از یارانه پنهانی است که پرداخت میشود. اگر ما همین امروز هم قیمتها را افزایش دهیم و یارانهها را 450 هزار تومان کنیم، مورد اقبال عمومی قرار خواهد گرفت، اما این نهتنها رفاه بهدنبال ندارد، بلکه تبعات بیشتری برای قشور آسیبپذیر هم دارد. تورم مدام بیشتر میشود و ماه به ماه ارزش یارانه نقدی هم از دست میرود. منابعی هم برای توسعه صنعتی و حتی نگهداشت صنایع مرتبط با انرژی باقی نمیماند و هر روز شرایط بدتر میشود.»
اما چاره چیست؟
اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی ایران در گزارشی عنوان میکند: «حذف یارانهها به معنای تخصیص بهتر منابع در نظام انرژی، آشکارسازی مشوقها برای صرفهجویی انرژی و سرمایهگذاری بیشتر در فناوریهای کارآمدتر و پاکتر است. منابع مالی حاصل از حذف یارانهها میتواند برای تأمین اهداف سیاست عمومی از جمله پشتیبانی هدفمند برای دسترسی فقرا به انرژی، اختصاص یابد.
بدیهی است که انجام اصلاحات در حوزه انرژی، اقدام آسانی نیست، چراکه اصلاح قیمت اثر مستقیمی بر زندگی روزانه مردم میگذارد. اما شواهد و نتایج بررسیهای پرشمار تأییدکننده این موضوع است که طراحی درست و اجرای دقیق اصلاحات در حوزه انرژی سرانجام منافع مستحکمتری را برای جامعه به ارمغان میآورد.»
ضمن آنکه اگر گامها بهدرستی برداشته شود و مردم مطمئن باشند که افزایش قیمت حاملهای انرژی تأثیری مستقیم و غیرمستقیم در سطح رفاه و بهداشت و اشتغال آنها دارد، احتمال دارد حامی اصلاحات خواهند شد؛ اما افزایش یارانه نقدی همه دهکهای جامعه مخربترین نوع اصلاحات است، از این رو باید با تأمل اقتصادی و برنامهریزی دقیق به سمت طبقات پایین نمودار بزرگترین پرداختکنندههای یارانه انرژی در جهان حرکت کرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 1
اخبار
روزهای پر امید فروش نفت خام ایران نزدیک است؟
پیرو سخنان رییس جمهوری و وزیر نفت دولت سیزدهم ایران درباره فروش نفت خام طی گزارشی این پرسش را مطرح کرده است که «آیا ایران میتواند تحریمهای آمریکا را پشت سر بگذارد و دوباره به یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان بزرگ نفت جهان بدل شود؟».
جمهوری اسلامی ایران دو هفته پیش اعلام کرد که در حال برنامهریزی برای افزایش تولید و صادرات نفت با وجود تحریمهای مداوم از سوی ایالات متحده است.
به گزارش اویل پرایس، همانطور که از ابتدای سال 2021 شاهد افزایش مستمر تولید ایران هستیم، این پرسش مطرح است که آیا این کشور میتواند بر تحریمهای آمریکا غلبه کند تا دوباره عنوان «تولیدکننده عمده نفت» را پس گیرد؟
ایران، در ابتدای ماه سپتامبر اعلام کرد که تولید نفت خود را در ماههای آینده - با وجود تحریمهای آمریکا - افزایش میدهد.
جواد اوجی، وزیر نفت ایران در این باره اظهار کرده بود که با وجود تحریمهای ناعادلانه و غیرقانونی آمریکا، ایران ارادهای قوی برای افزایش صادرات نفت دارد.
وی گفته بود: قول میدهیم در ماههای آینده اتفاقهای خوبی در حوزه فروش نفت ایران رقم بخورد.
پس از بازگشت دوباره تحریمها در سه سال گذشته - پس از خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در زمان ریاست جمهوری ترامپ در سال 2018 - به نظر میرسد ایران از استفاده آمریکا از انرژی بهعنوان ابزاری سیاسی با شرایط خاصی روبهرو شده است.
ابراهیم رییسی، رییس جمهوری اسلامی ایران، در ماه ژوئن سال جاری میلادی بهعنوان رئیسجمهوری جدید انتخاب شد و این امیدواری بینالمللی بهوجود آمد که ایران سرانجام با غرب به توافق هستهای برسد و این مسئله سبب کاهش تحریمهای انرژی و افزایش دوباره تولید و صادرات نفت میشود.
ایران - دارنده چهارمین ذخایر بزرگ نفت جهان - اعلام کرده است که در صورت کاهش تحریمهای آمریکا، قصد دارد تولید خود را افزایش دهد و از 2 میلیون و 100 هزار بشکه در روز به 3 میلیون و 800 هزار بشکه در روز برساند. این مسئله با کاهش محدودیتهای تولید نفت سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و متحدانش (ائتلاف اوپک پلاس) در سال جاری میلادی همراه خواهد بود.
یک کارشناس انرژی:
میدان گازی چالوس میتواند یک چهارم پارس جنوبی ظرفیت داشته باشد
یک کارشناس صنایع نفت و گاز با تشریح شرایط فنی و اقتصادی میدان گازی چالوس، گفت: برداشت از میدان گازی چالوس به دلیل عمق بالای آب و دسترسی اندک به آب های آزاد پیچیدگی بالایی دارد.
در ماه گذشته نشریه «اویل پرایس» در یک گزارش تحلیلی به کشف اخیر یک میدان گازی در آبهای شمالی ایران اشاره و تأکید کرد که این کشور قادر خواهد بود حداقل 20 درصد گاز مورد نیاز اروپا را تأمین کند و این موضوع جغرافیای سیاسی منطقه را تغییر میدهد. گفته میشود توسعهدهنده اصلی این میدان گازی که به میدان چالوس هم معروف شد، شرکت نفت خزر است و سرمایهگذار چینی و روسی هم به این بهرهبرداری کمک میکنند.
در همین راستا در جلسهای که به وسیله گروه تحلیلی پتروپال دانشگاه امام صادق برگزار شد، شاهین فرهمندیان، از مدیران صنعت نفت با اشاره به اینکه دریای خزر به طور کلی سه بخش شمالی، میانی و جنوبی دارد، افزود: میدان گازی چالوس در بخش جنوبی خزر است که عمق آن به 1250 متر هم میرسد و تا 65 درصد کل حجم آب این دریا را پوشش میدهد که این مسئله برداشت از این میدان را دشوار میسازد.
وی در ادامه گفت: در گذشته در خزر میانی یک منبع بزرگ نفتی کشف شد که ظرفیت حدود 500 میلیون بشکه نفت را دارا بود و به علت عمق بسیار کم آن، یعنی عمق بین 10 تا 20 متری، دارای توجیه اقتصادی بالایی بود.
فرهمندیان با اشاره به اینکه یکی دیگر از عواملی که بر اقتصادی بودن یا نبودن یک میدان تأثیرگذار است میزان ترش یا شیرین بودن و همچنین میزان اتان و پروپان موجود در آن است، افزود: در واقع گاز طبیعی شامل سه ترکیب اصلی است: متان، که عمده گاز طبیعی را تشکیل میدهد، اتان که 12 درصد گاز را تشکیل میدهد و عموماً به عنوان خوراک پتروشیمی مصرف میشود و ترکیب پروپان و بوتان که کمتر از 3 درصد است و معمولاً به عنوان سوخت پاک استفاده میشود.
این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: همچنین وضعیت جغرافیایی هر زمینی در ضریب برداشت آن و در نتیجه در اقتصادی بودن میدان تأثیرگذار است؛ به طوری که ایران و عربستان هردو تقریباً 290 میلیارد بشکه نفت دارند و ایران فقط 140 میلیارد بشکه را میتواند برداشت کند در حالی که عربستان تا 270 میلیارد بشکه را میتواند برداشت داشته باشد.
وی افزود: نکته حائز اهمیت درباره میدان گازی چالوس این است که اولاً مطالعات زمین شناسی سطحی مطالعات روی میادین مجاور صورت گرفته و هنوز این میدان به صورت کامل کشف نشده است و اگر لایههای رسوبی مناسب باشد میتواند یک چهارم حجم گازی میدان پارس جنوبی و 30 درصد گاز کل دریای خزر را شامل شود.
فرهمندیان با تأکید بر فقدان زیرساختهای مناسب پالایش و پخش در شمال کشور گفت: بعد از بررسی اقتصادی بودن منابع، عملیات توسعه با حفاری چاهها و نصب تجهیزات سرچاهی، ساخت و توسعه سکوی بهره برداری (دریا) اجرای خطوط لوله، احداث پالایشگاه گازی و انتقال به مقصد صورت میگیرد که این اقدامات میتواند موجب تغییرات و حتی تخریب بخشی از محیط زیست استان شود و بایستی در این زمینه دقت بیشتری صورت بگیرد.
وی با اشاره به نظام حقوقی بهرهبرداری از دریای خزر گفت: بهرهبرداری برای سطح آب و ماهی گیری به صورت مشاع است ولی برای زیر بستر آن توافقی نشده است و در حال حاضر هر کشوری به صورت جداگانه بدون توافق کشورهای همسایه در حال برداشت از منابع نفت و گازی آن میباشد؛ گرچه روسیه به دنبال معرفی دریاچه خزر به عنوان دریای خزر است تا از نظام حقوقی رایج بر دریاها استفاده کند ولی تا به حال کار به جایی نبرده است.
این کارشناس انرژی با تأکید بر اینکه در بهره برداری از منابع گازی شمال باید از واگذاری طراحی برداشت از پروژه پارس جنوبی به توتال عبرت ببریم، افزود: نباید طراحی برداشت میدان را به یک پیمانکار آن هم به صورت مشترک سپرد تا طراحی اشتباهی در جهت برداشت از میدان ایجاد نشود.
فرهمندیان در پایان گفت: برداشت از میدان گازی چالوس به دلیل عمق بالای آب و دسترسی اندک به آبهای آزاد به مراتب سختتر از باقی میادین گازی ما است و حتی اطمینان کاملی از توان شرکتهای چینی و روس که اعلام آمادگی برای همکاری کردهاند وجود ندارد و بایستی در این زمینه محتاطانه عمل کرد.
پیشنهاد توانیر برای جلوگیری از استخراج غیرمجاز رمزارزها
شرکت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران اعلام کرد: مهمترین راهکار از بین بردن پدیدههای شومی مانند استخراج غیرمجاز رمز ارز یا قاچاق سوخت در کشور، آزادسازی قیمت حاملهای انرژی است تا به طور عملی امکان سوءاستفاده از تفاوت قیمت این حاملها در داخل و خارج از کشور از افراد گرفته شود.
پایگاه خبری شرکت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران(توانیر) در گزارشی اعلام کرد: راهکار کوتاه مدت از بین بردن استخراج غیرمجاز رمز ارزها آن است که باید با هدف کاهش حجم چنین فعالیتهای مخرب و مجرمانهای، هزینهها و مجازاتهایی که برای این قبیل سوءاستفادهها در نظر گرفته میشود به حدی افزایش یابد تا انگیزه از متخلفانی که سرمایههای ملی را به تاراج میبرند، گرفته شود.
این جریمهها میتواند شامل جرم انگاری استخراج غیرمجاز رمز ارز، دریافت بهای برق یا گاز مصرفی به چندین برابر نرخ برق یا گاز صادراتی، محرومیت دائمی متخفان از برخی خدمات رفاهی و اجتماعی مانند قطع دائم انشعاب برق و گاز فرد خاطی و حتی اعمال مجازات حبس در صورت تکرار جرم باشد.
بر اساس اعلام توانیر، میزان فعالیت استخراج رمز ارزها برابر با 2 هزار مگاوات تخمین زده میشود که از این مقدار، حدود 200 مگاوات (یک دهم کل ظرفیت) به صورت مجاز فعالیت میکنند که از تاریخ پنجم خردادماه 1400 به دستور رییس جمهور وقت خاموش شدهاند. این میزان، برابر با مجموع توان متوسط مصرفی سالانه سه کلان شهر مشهد، اصفهان و تبریز در سال 1399 است.
همچنین از توان متوسط مصرفی سالانه استانهایی مانند اصفهان، خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، یزد، کرمان، مازندران، گیلان، آذربایجان غربی و شرقی در سال 1399 بیشتر است.
شرکت توانیر در تحلیل خود به منظور برآورد میزان فعالیت استخراج رمز ارزها، مصرف برق در ساعت 2 تا 5 بامداد اردیبهشت سالهای 1398، 1399 و 1400 را با یکدیگر مقایسه کرد. این ساعات و ایام سال از آن جهت انتخاب شدند که بار پایه و مصرف برق در ساعات نیمه شب به کمترین میزان میرسد، زیرا بخشهای تجاری، خانگی، عمومی و کشاورزی تا حد ی از مدار خارج میشوند.
بنابراین اثر مصرف این دسته از مشترکان در بازه مورد بررسی به حداقل میرسد. همچنین به دلیل معتدل بودن هوا در بازه مورد بررسی، اثر دما بر افزایش مصرف حذف میشود. از سوی دیگر مصرف تعداد 427 مشترک صنعتی که دارای رشد غیرمتعارف در سالهای اخیر بودهاند از محاسبات حذف شده است ضمن اینکه باید این موضوع را در نظر داشت که در اردیبهشت ماه 1400 برنامه وسیع جمعآوری، خانگی و صنعتی مشخص است، بنابراین هرگونه رشد غیرمتعارف مصرف در بازه فوق به عامل مصرف کننده خارج از این مصارف متعارف مربوط میشود.
دلایل رشد شدید استخراج رمز ارزها طی ماههای اخیر در ایران
با اعلام شرکت خودروسازی تسلا در زمستان پارسال مبنی بر سرمایه گذاری یک و نیم میلیارد دلاری در بازار بیت کوین، ارزش این رمز ارز به یکباره روند صعودی بسیار شدیدی گرفت و در عرض کمتر از 5 ماه با 200 درصد رشد مواجه شد.
همزمانی این اتفاق با ریزش کم سابقه شاخص بورس در کشورمان و وجود نقدینگی سرگردان خارج شده از بازار سرمایه موجب شد تا میلیونها ایرانی (طبق برآورد اتاق بازرگانی ایران) بخشی از سرمایه خود را در رمز ارزها سرمایه گذاری کنند.
از آنجایی که برق در ایران با قیمت یارانهای در دسترس فعالان اقتصادی بوده و این قیمت در مقایسه با هزینه تمام شده آن (اعم از هزینه سوخت مصرفی در نیروگاه و هزینه تبدیل آن به برق) به طور عملی ناچیز است، تعداد قابل توجهی از افراد نیز به جای خرید رمز ارزها به خرید دستگاههای استخراج رمز ارز و استفاده غیرقانونی از برق برای به دست آوردن رمز ارزها زدند که اثرات بسیار زیانباری بر تامین برق و گاز سایر شهروندان و همچنین بر اقتصاد کشور دارد.
تاکنون 5هزار و 380 مرکز با تعداد 217 هزار و 356 دستگاه به ظرفیت 613 هزار و 715 کیلووات در کشور کشف و جمع آوری شده است.
شرکت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران گفت: سه میلیارد تومان پاداش به معرفیکنندگان مراکز استخراج غیرمجاز رمز ارز پرداخت شده است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.