شماره: 1497 / ۱۳۹۹ سي شهريور
تعداد بازدید : 0
کاهش مصرف 15 میلیون لیتر بنزین با توسعه سی ان جی
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران گفت: با تبدیل یک میلیون و 460 هزار خودروی عمومی به سی ان جی، 15 میلیون لیتر در روز در مصرف سی ان جی صرفهجویی میشود.محمد رضایی دیروز در نشستی خبری با بیان اینکه اگر قرار باشد به جای 20 میلیون متر مکعب سی ان جی، بنزین در کشور مصرف شود، نیازمند سرمایهگذاری حدود 7 تا 8 میلیارد دلاری است تا 20 میلیون لیتر بنزین تولید کنیم، اظهار کرد: اگر یک میلیون و 460 هزار خودروی عمومی به دو میلیون خودرو افزایش پیدا کند و دوگانه سوز شود، تنها نیازمند 700 تا 800 میلیون دلار است که صرفهجویی 20 میلیون لیتری را محقق میکند.وی ادامه داد: بنابراین میتوان به جای سرمایهگذاری هشت میلیارد دلاری، 800 میلیون دلار هزینه کنیم و با تولید خودروی سی. ان. جیسوز به همان هدف برسیم.سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با بیان اینکه ایران منابع زیادی گاز دارد و به ویژه در فصول گرم سال علاوه بر صادرات گاز مازاد تولید نیز داریم، اظهار کرد: از آنجا که هنوز توسعه ال ان جی در کشور کامل نشده و صادرات گاز محدود بوده، منطقی است که از این فراورده در داخل کشور استفاده شود.رضایی با تاکید بر اینکه اگر گاز را صادر کنیم، خالص درآمد حدودا متر مکعبی 10 سنت است اما صادرات سوخت مایع مثل بنزین و گازوییل قیمتهای بالاتری دارد، گفت: در این شرایط باید در مصرف داخلی سوخت مایع را با گاز جایگزین کنیم.
وی با بیان اینکه ماشینهای عمومی هر ماه 400 تا 500 لیتر سهمیه میگیرند، اظهار کرد: اگر با توسعه سی ان جی این مصرف، نصف شود، امکان صادرات فراهم شده و میتوانیم با درآمد ناشی از آن چرخ صنعت را بچرخانیم.
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با تاکید بر اینکه گاز طبیعی به صورت نامحدود در کشور است و اگر بخواهیم کل سوخت کشور گاز باشد کمبود گاز نخواهیم داشت، اظهار کرد: شبکه گاز ایران در هیچ کجای دنیا نیست و این امکان وجود دارد تا سوخت بدون هزینه حمل به دست مصرفکننده برسد.رضایی با اشاره به هوشمندسازی جایگاههای سی ان جی گفت: 100 درصد اتفاقات در جایگاهها است و تاکنون در تصادف و خارج از شهر انفجار رخ نداده، تنها در زمان سوختگیری و در بیشتر اوقات به دلیل دستکاری مخازن بوده است.
وی افزود: در زمان سوختگیری هیچ سیستمی وجود ندارد تا بتواند مانع شود که ماشینی که گواهی سلامت ندارد سوخت نگیرد، بنابراین تصمیم گرفتیم سیستمی اجرا کنیم که تنها خودروهایی سی ان جی بگیرند که گواهی سلامت داشته باشند.
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با بیان اینکه باید همکاری وزارت صنعت با اقتصاد کشور صورت گیرد زیرا تا زمانی که تقاضا برای سی ان جی نباشد مصرفش بالا نمیرود، اظهار کرد: اگر وزارت صنعت در طول سالهای گذشته، دوگانه سوزکردن خودروها از کارخانه را انجام داده بود اکنون تعداد خودروهای دوگانه سوز بیشتر بود. در مهمترین اقدام نیز باید وزارت صمت به فکر این باشد که وانت تکسوز تولید نشود.
رضایی از رایزنی با شهرداری برای تخصیص زمین برای احداث جایگاه در مناطق مختلف شهری نیز خبر داد و گفت: اگرچه ظرفیت سی ان جی در کشور 40 میلیون متر مکعب در روز است اما در مناطقی کمبود جایگاه وجود دارد.
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با بیان اینکه تبدیل کارگاهی، ایمن است و استانداردهایی که وزارت نفت رعایت میکند بسیار بالاتر است، تصریح کرد: در سالهای گذشته 918 هزار خودرو را وزارت نفت تبدیل کرده است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
درآمد 700 میلیون دلاری پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس برای کشور
تعداد بازدید : 0
اژدهای خفته بیدار میشود
محمود امیننژاد، مدیرعامل شرکت پالایش گاز بیدبلند خلیجفارس معتقد است: پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس اگر با 100 درصد ظرفیت خوراک فعالیت کند، سالانه حدود 700 میلیون دلار برای کشور درآمدزایی خواهد داشت.
داستان بزرگترین تأسیسات جمعآوری و فرآورش گازهای همراه نفت در خاورمیانه و غرب آسیا معروف به «مشعل خاموش کن» رو به پایان است. داستانی که از نگاه محمود امیننژاد، مدیرعامل شرکت پالایش گاز بیدبلند خلیجفارس بسیار دردناک بوده است. «اجرا و به حرکت درآوردن چنین اژدهای خفتهای با این گستردگی که 17 سال روی زمین کشیده شده زمانبر است و انرژی بسیاری نیاز دارد اما الحمدالله اجرای آن در طول 3 سال انجام شد.»
صیانت از محیطزیست، جلوگیری از هدررفت و سوختن ثروت ملی یا تزریق به چاههای نفت بدون فرآورش در گستره استانهای خوزستان، بوشهر و کهگیلویه و بویراحمد و ایجاد ارزش افزوده بالا با تولید محصولات متنوع ارزش افزوده با این پروژه محقق میشود. گفتوگو با محمود امین نژاد، مدیرعامل شرکت پالایش گاز بیدبلندخلیج فارس را بخوانید.
آقای مهندس خبرهای خوبی از راهاندازی پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس منتشر شد؛ پروژه هماکنون در چه وضعی است؟
درست است. همه تستهای گرم پالایشگاه از چهار ماه گذشته که مجموعه از طریق خط لوله ششم سراسری به گاز متصل شد، انجام شده است و هماکنون پالایشگاه و همه خطوط 99 درصد برای دریافت خوراک آماده است که به محض دریافت خوراک اصلی از انجیال 900 تولید آزمایشی آغاز میشود؛ البته پروپان، بوتان، پنتان و حتی مقدار کمی هم اتان در پالایشگاه تولید شده است و اگر خوراک اصلی با میزان حداقلی که در طراحی دیده شده به پالایشگاه تزریق شود تولید آزمایشی آغاز میشود.
تأمین خوراک این پالایشگاه در زمان بهرهبرداری چگونه خواهد بود؟
همانطور که می دانید خوراک این پالایشگاه براساس طراحی سالانه 13.5 میلیون تن گاز ترش از انجیال 900 و 1000 و 2.25 میلیون تن گاز شیرین از انجیال 1200 و 1300 تأمین خواهد شد اما هماکنون امکان دریافت خوراک از انجیالهای 1200 و 1300 فراهم نیست و قرار است که شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب از انجیال 900 حدود 700 میلیون مترمکعب خوراک در اختیار این پروژه قرار دهد و با توجه به اینکه خوراک پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس گازهای همراه نفت است بنابراین رسیدن به ظرفیت کامل تولید وابسته به تولید نفت و خوراکی است که در اختیار این پالایشگاه قرار میگیرد.
با توجه به اینکه تولید نفت کشور تحت تأثیر محدودیتهای بینالمللی قرار گرفته است، مشکلی در تأمین خوراک این پالایشگاه به وجود نمیآید؟
همانطور که گفتم، خوراک پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس میتواند تحت تأثیر تولید نفت قرار گیرد. بنابراین در صورتی که این روند ادامه پیدا کند کمبود خوراک احتمالی از خط لوله ششم سراسری گاز که اتان مازاد عسلویه به آن تزریق میشود، تأمین خواهد شد و مشکلی در تولید خوراک این پالایشگاه به وجود نخواهد آمد.
چرا از بیدبلند خلیجفارس بهعنوان بزرگترین تأسیسات جمعآوری و فرآورش در کشور نام برده میشود؟
پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس از لحاظ میزان ظرفیت تولید بزرگترین تأسیسات جمعآوری و فرآورش در تاریخ صنعت نفت ایران و یکی از بزرگترین پالایشگاههای گازی خاورمیانه یا غربآسیاست که با سرمایهگذاری 3.4 میلیارد دلار اجرا شده است. این پروژه ظرفیت فرآورش روزانه 56.6 میلیون مترمکعب گازهای همراه نفت را داراست که سالانه 10.4 میلیون تن متان، 1.5 میلیون تن اتان، یک میلیون تن پروپان، 0.5 میلیون تن بوتان، 0.6 میلیون تن میعانات گازی، 0.9 میلیون تن گاز اسیدی تولید خواهد کرد. برآورد میشود، در صورتی که پالایشگاه با 100 درصد ظرفیت خوراک فعالیت کند، سالانه حدود 700 میلیون دلار برای کشور درآمدزایی خواهد داشت.
متان تولیدی به شبکه سراسری گاز تزریق میشود و اتان نیز خوراک پتروشیمی گچساران که تأمینکننده خوراک صنایع پتروشیمی مسیر خط لوله اتیلن دناست خواهد بود و مازاد آن بهمنظور تأمین خوراک برخی از مجتمعهای پتروشیمی همچون امیرکبیر، بندرامام و مارون به منطقه ویژه پتروشیمی ماهشهر انتقال داده خواهد شد اما با توجه به اینکه پتروشیمی گچساران هنوز آماده نیست، کل اتان تولیدی به منطقه ویژه میرود و بحث کمبود خوراک این منطقه تا زمانی که انجیال 3200 وارد سرویس شود برطرف میشود. محصولات پروپان و بوتان نیز بهمنظور انجام صادرات به اسکله ماهشهر منتقل میشوند. البته میتوان در برنامهریزی طرحهای توسعهای صنعت پتروشیمی ایجاد واحدهای پتروشیمی بهمنظور استفاده از محصولات پروپان و بوتان تولیدی این پالایشگاه را با هدف تکمیل زنجیره و ارزش افزوده بالاتر در کشور در نظر گرفت.
این اَبَرپروژه افزون بر مجتمع پالایشگاهی شامل بیش از هزار کیلومتر خطوط لوله و تأسیسات ذخیرهسازی در ماهشهر است؛ اجرای 1.4 میلیون اینچ لوله، نصب 7 هزار تن تجهزات دوار، نصب 30 هزار تن تجهیزات ثابت، نصب 10 هزار تن مخازن ذخیره، 3500 کیلومتر کابلکشی، 20 هزار تن سازه فلزی و یک هزار کیلومتر خطوط انتقال گاز در این پروژه اجرا شده است.
روند ساخت این پالایشگاه بسیار طولانی شده بود اما چه شد که در طول 3 سال یکباره پیشرفت چشمگیری صورت گرفت؟
داستان ساخت این پالایشگاه بسیار دردناک است؛ این پروژه در سال 1382 مصوبه شورای اقتصاد را دریافت کرد. طی اتفاقاتی که از محدودیتهای بینالمللی تا واگذاری شرکت ملی گاز به شرکت انرژیسپهر و عدم تداوم تزریق نقدینگی، این پروژه پیشرفت چشمگیری نداشت تا اینکه در سال 93 با سیاستگذاری صحیح مهندس زنگنه، اجرای آن به هلدینگ خلیجفارس واگذار شد. پروژه در خرداد سال 95 تنها حدود 19 درصد پیشرفت داشت اما از اسفند 95 با گشایش اعتبارات اسنادی از طریق صندوق توسعه ملی و سندیکایی بانکهای پارسیان، صنعتومعدن، ملت و تجارت به عاملیت بانک سپه و تزریق نقدینگی و تداوم تأمین مالی به عنوان موتور محرک قوی شتاب بالایی گرفت بهطوریکه پیشرفت پروژه در اسفند 98 به 98 درصد رسید. متأسفانه شیوع ویروس کرونا راهاندازی این پروژه را کمی تحت تأثیر قرار داد و کارهای جزئی نهایی پروژه را به چالش انداخت، در غیر اینصورت این پالایشگاه در فروردینماه نیز قابلیت افتتاح را داشت.
با توجه به اینکه تکمیل این پروژه در شرایط سخت تحریم صورت گرفته است، بزرگترین چالشی که با آن روبرو شدید چه بود؟
محدودیتهای بینالمللی در انتقال پول، خرید تجهیزات، حمل و متأسفانه تغییر مکرر قوانین ارزی و صادراتی در داخل کشور از بزرگترین چالشهای پیشروی تکمیل این پروژه بود اما با همه این شرایط توانستیم پروژه را به جایی برسانیم که هماکنون در آستانه افتتاح است.
آیا گاز اسیدی بیدبلند خلیجفارس که به فلر خاموش کن معروف است همچون مجتمعهای دیگر فلر خواهد شد؟
خیر. 85 درصد از خوراک پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس گازترش است. با استحصال و فرآورش گاز ترش، گاز اسیدی از آن جدا میشود که گوگرد را باید از آن جدا کرد. ما هم میتوانستیم مانند مجتمعهای دیگر این را فلر کنیم که برای محیط زیست مضر است یا اینکه به گوگرد تبدیل کنیم که با توجه به طبیعت کشاورزی و وزش باد در منطقه، این گوگرد نیز برای زمینهای کشاورزی میتواند مشکلساز شود بنابراین بیش از 65 میلیون یورو برای حل این موضوع هزینه شده است که این گاز اسیدی را دوباره تا حدی شیرین و به ایستگاههای تقویت گاز آغاجاری برای تزریق به چاههای نفت ارسال خواهد شد. این برنامه از موضوعاتی است که به عنوان یکی از مسائل زیستمحیطی برآن حساس بودیم.
آقای مهندس، درست است که پساب خروجی این مجموعه صفر است؟
دقیقا. پساب نیز از مسائل حائز اهمیت در این مجموعه است بهطوریکه برخلاف واحدهای صنعتی که ممکن است سبب نارضایتی مردم همجوار شوند و به محیطزیست و زمینهای کشاورزی آسیب برسانند، به هیچ عنوان یک قطره پساب پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس از سایت خارج نمیشود.حوضچههای تبخیری احداث شده است که پسابها در آن تبخیر میشود و علاوه بر آن به منظور صیانت از کمبود آب در کشور، روزانه حدود یک میلیون لیتر آبی که باید به حوضچههای تبخیر وارد شود با استفاده از سیستمهای جدید بازیابی ZDL(zero discharge liquid) دوباره فرآوری و استفاده میشود که مصرف آب مجموعه کاهش مییابد.
آیا طرح توسعهای برای جمعآوری گازهای مشعل هم آغاز شده است؟
بله. طرح جمعآوری گازهای مشعل در شرق کارون به مبلغ 1.1 میلیارددلار با شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب آغاز شده است و براساس برنامه در حال انجام است که اجرای این طرح ضمن اینکه به خاموش کردن مشعلهای منطقه کمک میکند، خوراک پالایشگاه بیدبلند خلیجفارس را هم تثبیت میکند و افزایش میدهد.واحد شیرینسازی میعانات گازی یا همان پنتانپلاس نیز طرح توسعه دیگر این مجموعه به نام واحد PDH است که میعانات گازی تولیدی مجتمع را به عنوان خوراک پالایشگاهها برای تولید بنزین و گازوئیل با کیفیت استحصال میکند و هماکنون این واحد 48 درصد پیشرفت دارد.
اجرای این طرحهای توسعهای چه تأثیری بر درآمد شرکت دارد؟
طرح جمعآوری گازهای مشعل افزون بر اینکه شامل پروژههای بهینهسازی میشود، خوراک 2 میلیاردی بیدبلند را تثبیت کرده و سبب میشود که مجتمع بیدبلند خلیجفارس با ظرفیت کامل فعالیت داشته باشد.
در طرح PDH هم فرض کنید قیمت محصول تولیدی در بیدبلند تنی 300 دلار باشد که با گوگردزدایی حداقل تنی 100 دلار ارزش افزوده ایجاد میکند که سرمایهگذاری حدود 55 میلیون یورو در این طرح در کمتر از 18 ماه باز میگردد.
بهکارگیری توانمندیهای داخلی در اجرای پروژه چه میزان اهمیت داشت؟
از مجموع سرمایهگذاری که در این پروژه از پیمانکاران، سازندگان، مشاوران، تأمین تجهیزات و همه عوامل اجرایی در این پروژه بهکار گرفته شده بیش از 65 درصد سهم ساخت داخل است اما دستگاههای حساسی که فناوری بالایی دارند از کشورهای دیگر خریداری شده است.
در اجرای این پروژه آیا رکوردهای منحصر به فردی هم ثبت شده است؟
گشایش اعتبار اسنادی به عنوان استارتر قضیه بسیار حائز اهمیت است. طی 22 روز کاری از زمان اعلام مسدودی اعتبار اسنادی از طریق صندوق توسعه ملی از 2.2 میلیارد دلار، یک میلیارد دلار را گشایش اعتبار کردیم که طی 15 روز از آن برداشت انجام شد. رکورد دیگر در اجرای این پروژه 63 میلیون نفر کارکرد بدون حادثه منجر به فوت است که یکی از رکوردهای بسیار خوب این مجموعه است. از طرفی نیز اجرا و به حرکت درآوردن چنین اژدهای خفتهای با این گستردگی که 17 سال روی زمین کشیده شده زمانبر است و انرژی بسیاری نیاز دارد ولی الحمدالله اجرای آن در طول 3 سال انجام شد.
بیدبلند خلیجفارس چه نقشی در اشتغالزایی خواهد داشت؟
این پروژه یک پروژه ملی است و نمیتوان گفت که تنها به سه استان خوزستان، بوشهر و کهگیلویهوبویراحمد مربوط میشود. در دوران ساخت و اجرای این پروژه برای بیش از 15 هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد شد و در دوران بهرهبرداری هم در حدود یک هزار نفر در مجموعه مشغول بهکار خواهند بود که بیش از 75 درصد از مجموع این یک هزار نفر از نیروهای بومی استان خوزستان علیالخصوص شهرستان بهبهان هستند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.