شماره: 1247 / ۱۳۹۸ شانزدهم شهريور
تعداد بازدید : 0
اخبار
کشمکش اوپک برای متوقف کردن
ریزش قیمت نفت
اوپک برای تقویت قیمت نفت در بحبوحه وخامت دورنمای رشد اقتصاد جهانی و اختلاف تجاری میان آمریکا و چین به سختی تلاش میکند.
هلیما کرافت، مدیر جهانی استراتژی کالای شرکت «آر بی سی کپیتال مارکتس» به شبکه سی ان بی سی گفت: اوپک برای نشان دادن این که هنوز قدرت معکوس کردن روند کاهشی قیمت نفت را دارد تحت فشار شدیدی قرار دارد.
یک بار دیگر درباره این که آیا اوپک واقعا روی بازارهای نفت نفوذ دارد آن هم در شرایطی که معامله گران نفت مدام منتظر پیامهای توییت دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا هستند، پرسشهایی مطرح شده است.به گفته کرافت، پاک کردن بازار فیزیکی ممکن است راحتتر از چیره شدن بر بدبینی نسبت به کارآمدی استراتژی اوپک در دوران ترامپ باشد. مسئولیت اوپک این است که نشان دهد ابزارهای لازم را برای متوقف کردن روند نزولی قیمت نفت که سیاست کاخ سفید در آن بیتاثیر نبوده است، در اختیار دارد.
اوپک در برابر آمریکا
محدودیتهای عرضه و افت ناخواسته عرضه ایران و ونزوئلا باعث شد سهم اوپک از بازار جهانی نفت به پایینترین حد چند سال اخیر سقوط کند. در این بین، آمریکا تولید نفت خود را در یک دهه گذشته بیش از دو برابر افزایش داده و به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده است.صنعت نفت شیل آمریکا با نرخ سریعی توسعه پیدا کرده است به طوری که تلاشهای اوپک برای رفع نگرانیها نسبت به تقاضا را خنثی کرده و بازار جهانی را از عرضه نفت لبریز کرده است.
با این حال مدیر بخش تحقیقات نفت و گاز منطقه اروپا، خاورمیانه و آفریقای بانک جی پی مورگان اوایل امسال به شبکه سی ان بی سی گفت: افت تدریجی قیمت نفت در سالهای آینده باعث خواهد شد اوپک بخشی از سهم بازارش را از آمریکا پس بگیرد.
نفت برنت در سطح ۶۰ دلار و وست تگزاس اینترمدیت در ۵۶ دلار معامله میشود. بهای معاملات آتی نفت برنت از اوج خود در آوریل بیش از ۲۰ درصد و وست تگزاس اینترمدیت بیش از ۱۷ درصد سقوط کرده است.به گفته استفن برنوک، تحلیلگر نفت در شرکت «پی وی ام اویل آسوشیتس»، حقیقت این است که جو بازار تحت تاثیر فضای کلان و نگرانیهای پیرامون تقاضا برای نفت که بر بازار حاکم شده است، قرار دارد. بر همین اساس، نفت برنت در هفتههای آینده در حدود ۶۰ دلار در هر بشکه خواهد ماند.تولیدکنندگان اوپک و غیراوپک که به گروه اوپک پلاس معروف هستند، قرار است هفته آینده برای بازبینی پیشرفت خود در تثبیت بازارهای نفت در ابوظبی دیدار کنند.
این دیدار احتمالا نشانههای مهمی را درباره این قدرتمندترین اعضای اوپک برای تقویت قیمتها تا چه حد پیش خواهند رفت، فراهم میکند. پس از آن همه اعضای گروه اوپک پلاس در پایان سال در وین گردهم میآیند تا درباره اقدامات ضروری برای سال ۲۰۲۰ تصمیم بگیرند.بنا بر پیش بینی تحلیلگران «آر بی سی کپیتال مارکتس»، اوپک پایبندی خود برای برقراری مجدد تعادل بازار و تثبیت قیمتها را مورد تاکید قرار خواهد داد. این تحلیلگران خاطرنشان کردند که به باور ما، فراتر از تداوم محدودیت عرضه، چالش اوپک نشان دادن توانایی تغییر جهت روند قیمت نفت در بازاری خواهد بود که تحت تاثیر جنگ تجاری و توییتهای جدید رییس جمهور آمریکا قرار دارد.
پیش بینی میشود اوپک پلاس پایبندی خود به تعادل مجدد بازار را در دیدار ۱۲ سپتامبر تکرار کند و عربستان سعودی تلاش خود را در راستای استراتژی «بکار بستن هر آنچه لازم است»، مضاعف کند.
اوپک به همراه تولیدکنندگان غیرعضو اوپک شامل روسیه توافق کردهاند تولید خود را از ابتدای سال ۲۰۱۹ به میزان ۱.۲ میلیون بشکه در روز محدود نگه دارند و قرار است این پیمان تا مارس سال ۲۰۲۰ ادامه پیدا کند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 1
تعیین تکلیف فاز ۱۱ پارس جنوبی تا دو ماه دیگر
طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی پس از گذر از فراز و نشیبهای متعدد به وضعیت ثبات نزدیک شده و آنطور که مسوولان اعلام کردهاند، امسال فعالیتهای اجرایی این طرح توسعهای آغاز میشود و و حداکثر تا دو ماه آینده، خبرهای قطعی در این باره به گوش خواهد رسید.
دو سال پیش قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم ایرانی-فرانسوی-چینی توتال، شاخه بینالمللی شرکت ملی نفت چین (CNPCI) و پتروپارس امضا شد. مهمترین پاراگراف این قرارداد برای ایران، خطهایی بود که از الگو شدن بهکارگیری سیستم تقویت فشار در فاز ۱۱ برای سایر فازهای پارس جنوبی میگفت.
جذب ۴.۸ میلیارد دلار سرمایه برای ایران و درآمد ۸۴ میلیارد دلاری ایران از طریق اجرای قرارداد توسعه فاز ۱۱، در درجه دوم اهمیت قرار داشت. درنهایت توتال کار خود را در این فاز آغاز و طبق برنامه حرکت کرد. ساخت نخستین جکت فاز ۱۱ پارس جنوبی توسط شرکتهای ایرانی، شروع بهکار دفتر توتال در ایران، انجام کار توتال در فاز ۱۱ طبق زمانبندی، برگزاری مناقصه و هزینه ۹۰ میلیون دلاری توتال در فاز ۱۱ از جمله مهمترین اقدامات توتال بود.
با خروج ترامپ از برجام اما برگ جدیدی از تعامل بین ایران و توتال گشوده شد و زمزمههای رفتن توتال به گوش رسید. زمزمههایی که تحقق یافت و این شرکت فرانسوی رسما قرارداد را ترک گفت. بعد از توتال، طبق مفاد قرارداد مسئولیت این شرکت، باید سهم توتال به شرکت چینی واگذار میشد.
این اتفاق، شبهاتی را درباره ادامه کار در فاز ۱۱، مناقصهها، مباحث مالی و بهکارگیری سیستم تقویت فشار ایجاد کرد و آنچه که در این میان از اهمیت بیشتری برخوردار است، اینکه قرار بود سیستم تقویت فشار این فاز الگوی فازهای دیگر شود. افت فشار فازهای پارس جنوبی یکی از موضوعات مهمی است که همواره ذهن مسوولان را به خود مشغول کرده است. طبق برنامهریزی انجام شده، فاز دوم توسعه پارس جنوبی نیز به جلوگیری از افت فشار پارس جنوبی اختصاص دارد و هزینه مورد نیاز برای این فاز، حدود ۲۵ میلیارد دلار برآورد شده است.
به گفتهی مسوولان، درباره تکمیل فاز ۱۱، از نظر مالی مشکلی وجود ندارد و چنانچه شرکت چینی جایگزین توتال شود، شرکت چینی سرمایه لازم را دارد. ازسوی دیگر، اگر شرکت چینی هم از قرارداد خارج شود، شرکت پتروپارس توانایی تولید گاز طبیعی از مخزن را با تجربهای که در فازهای ۱۲ و ۱۹ کسب کرده، دارد.
فعالیتهای اجرایی فاز ۱۱ در هر شرایطی امسال آغاز میشود
به تازگی نیز مسوولان نفتی از تعیین تکلیف این طرح در سال جاری خبر دادهاند و آنطور که رضا دهقان - معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران - اعلام کرده است، مذاکرات با طرف چینی در قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی ادامه دارد و تمهیداتی اندیشیده شده که تحت هر شرایطی، امسال فعالیتهای اجرایی این طرح توسعهای آغاز شود. البته حداکثر تا دو ماه آینده، میتوان در این باره با قطعیت بیشتری سخن گفت.
وی با بیان اینکه قابلیتهای شرکتهای ایرانی در شرایط کنونی با زمان آغاز توسعه پارس جنوبی قابلمقایسه نیست، افزود: بدون شک شرکت پتروپارس توانمندی لازم را برای اجرای فاز نخست این قرارداد دارد.
همچنین به تازگی بیژن زنگنه - وزیر نفت - درباره وضع توسعه میدان گازی پارس جنوبی گفته است: از ۲۷ فاز این میدان، پالایشگاه بخش خشکی و بخش دریایی ۲۵ فاز تمام شده و تا اوایل سال آینده، بخش دریایی ۲۷ فاز پایان مییابد و تولید روزانه گاز این میدان مشترک به حدود ۸۰۰ میلیون متر مکعب میرسد.
به گفته وی، به این ترتیب تنها بخش باقیمانده طرح توسعه فاز ۱۴ میدان گازی مشترک پارس جنوبی میماند، همچنین طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی که روند توسعه آن به دلیل تحریم با مشکلاتی روبهرو شد. البته امیدواریم که فعالیتهای اجرایی طرح توسعه فاز ١١ میدان گازی مشترک پارس جنوبی هم امسال آغاز شود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 3
قراردادهای جدید روسها در پر رونقترین بازار نفت جهان
در سلسله قراردادهای انرژی که روابط اقتصادی هند و روسیه را عمیقتر میکند، دو کشور ۳۰ میلیارد دلار تجارت سالانه تا سال ۲۰۲۵ را هدف گرفتهاند.
پس از دیداری که میان ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه و نارندرا مودی، نخست وزیر هند در یک مجمع اقتصادی در ولادیوستوک انجام گرفت، هند و روسیه با هدف تقویت روابط تجاری دوجانبه از سطح فعلی ۱۱ میلیارد دلار، قراردادهایی را در بخشهای مختلف شامل انرژی، دفاعی و کشتیرانی اعلام کردند.
هند که سومین مصرف کننده و واردکننده بزرگ نفت در جهان است، قصد دارد سهم گاز در سبد انرژی خود را تا چند سال دیگر به ۱۵ درصد افزایش دهد و منابع تامین انرژی خود را در برابر ریسک ژئوپلیتیکی متنوع کند.
ویجای گوخاله، وزیر امور خارجه هند در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار کرد که ما در بخش انرژی پیشرفت عمدهای داشتیم و این بخشی است که ما در آن به دنبال متنوع کردن منابع عرضه خود هستیم و خرید نفت و گاز از روسیه را به میزان فزاینده ای جذاب مییابیم.
مودی که به دنبال کاهش واردات نفت هند به میزان ۱۰ درصد تا سال ۲۰۲۲ است، با بهره گیری از قیمتهای پایین نفت در بازار جهانی و کندی روند خریدهای خارجی چین، تلاشهایی برای خرید داراییهای خارجی انجام میدهد.
گوخاله در این باره گفته است: ما به دنبال سرمایه گذاری در میادین نفتی بیشتری در روسیه و خرید LNG هستیم.
شرکتهای هندی در داراییهای هیدروکربن روسیه شامل میادین ساخالین ۱، ایمپریال انرژی، وانکور و تاس-یوریاخ سهم دارند اما هند به دلیل محدودیتهای لجستیکی و هزینههای بالاتر حمل، به ندرت از این میادین نفت وارد کرده است.
گوخاله گفته است پوتین کانالهای عرضه مطمئن، ایمن و مقرون به صرفه برای هند میخواهد.
در میان قراردادهایی که میان هند و روسیه اعلام شد، شرکت واردکننده گاز «پترونت ال ان جی» هند موافقت کرد از نواتک LNG خریداری کرده و در پروژههای آتی این شرکت روسی سرمایه گذاری کند. دو شرکت همچنین بازاریابی مشترک گاز به عنوان سوخت خودرو در هند را مورد بررسی قرار خواهند داد.
شرکت تولیدکننده زغال سنگ «کول ایندیا» قراردادی را برای استخراج زغال سنگ کک شو در خاور دور روسیه امضا کرده و شرکت خصوصی «اچ-انرژی» به دنبال خرید LNG از نواتک به شکل بلندمدت است. علاوه بر سرمایه گذاری در پروژههای LNG یکدیگر، نواتک و «اچ-انرژی» قصد دارند جوینت ونچری را برای فروش LNG روسیه در هند، بنگلادش و بازارهای دیگر تشکیل دهند.
روزنامه ودوموستی به نقل از وزیر نفت هند نوشت: شرکت گاز GAIL هند که قرارداد ۲۰ ساله برای خرید LNG از گازپروم داشته، به دنبال کسب سهم حداقلی در پروژه آرکتیک LNG-۲ است که توسط نواتک در دست اجرا است.
اقدام هند برای متنوع سازی تامین انرژی قابل درک است. این کشور برای تامین ۸۰ درصد از نیازهای نفتی خود، به واردات متکی است که عمده آن از خاورمیانه انجام میگیرد. با رشد تقاضا برای نفت و بالا رفتن نوسان قیمت، بهترین گزینه هند، توسعه شمار تامین کنندگان برای پراکندن گستردهتر ریسکها است.
با توجه به این که روسیه یک صادرکننده بزرگ نفت است شاید تعجب آور باشد که در میان ۱۰ صادرکننده بزرگ به هند قرار ندارد. در واقع صادرکنندگان بزرگ به هند به استثنای آمریکا که سال گذشته به دهمین صادرکننده بزرگ به دهلی نو تبدیل شد، همگی از اعضای اوپک هستند. با این حال آمار نشان میدهد واردات نفت هند از روسیه رو به رشد است و به سرعت رشد میکند و امسال با عدم تمدید معافیتها از تحریمهای آمریکا علیه ایران، ممکن است سرعت گرفته باشد.
تقاضای هند برای LNG مانند همسایهاش چین رو به رشد است و با پایین آمدن قیمتها که ناشی از مازاد عرضه در بازار بوده است، واردات LNG هند در سه ماهه اول سال مالی ۲۰۲۰-۲۰۱۹ به میزان ۶.۸ درصد رشد کرد و به ۸۶ میلیون متر مکعب در روز رسید. با این حال وزیر نفت هند اخیرا روشن کرد که هند مایل نیست هر قیمتی برای این کالا پرداخت کند و قراردادهای بلندمدت برای خرید LNG مورد بازبینی قرار خواهند گرفت تا منعکس کننده کاهش قیمتها در بازار محمولههای تک باشند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، توافق همکاری برای روسیه و هند برد - برد است. یکی به کالاهای انرژی بیشتر و دیگری به بازارها نیاز دارد. اما همکاری انرژی بخشی از یک استراتژی گسترده برای برقراری روابط نزدیکتر در بخش صنعتی و دفاعی است. برای هند این استراتژی امکان گرفتن تصمیمات مستقل بدون اتکا به یک شریک را تضمین میکند و به روسیه نیز اجازه میدهد بازارهای اصلی خود را از غرب به شرق تغییر دهد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.