شماره: 1150 / ۱۳۹۸ دوم ارديبهشت
تعداد بازدید : 0
اخبار
هنوز دستور جدیدی
درباره بنزین ابلاغ نشده است
سخنگوی شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران گفت: هنوز هیچ دستورالعملی درباره قیمت و سهمیهبندی بنزین به ما ابلاغ نشده است.زیبا اسماعیلی با بیان اینکه شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران تنها اجرا کننده سیاستها و دستورالعملها است، افزود: تاکنون درباره سیاست گذاریهای جدید برای قیمت بنزین و سهمیهبندی آن برای اجرا به این شرکت ابلاغ نشده است.وی با اشاره به برخی اخباری که در این رابطه منتشر شده است، اظهار کرد: در برخی رسانهها اعداد و ارقامی برای قیمت بنزین مطرح میشود که واقعیت ندارد و حتی در سناریوهای پیشنهادی در حال بررسی هم نیست و صرفاً گمانه زنیهای نادرست است.
برای نفت آمریکا هیچ جا خانه نمیشود
هر کسی که بخواهد دیدگاه غولهای نفتی درباره بازار انرژی را درک کند باید به پیشنهاد خرید ۵۰ میلیارد دلاری شرکت شورون به شرکت آنادارکو پترولیوم که جمعه گذشته مطرح شد، نگاهی بیاندازد.
این قرارداد خرید بر مبنای سه فرض مهم است. نخست اینکه نفت ماندنی خواهد بود. هنوز زمان زیادی تا پیک تقاضا برای نفت مانده و بعید است پیش از سال ۲۰۳۰ چنین اتفاقی روی دهد. خودروهای برقی توجهات را جلب کردهاند اما شمار خودروها و سایر خودروهای سبک دارای موتور احتراقی همچنان بین ۹۷ تا ۹۸ درصد از بازار جهانی را تشکیل میدهد. حتی اگر زمانی پیک تقاضا برای نفت روی دهد، قرار نیست با افت یکباره تقاضا همراه شود و احتمالاً تقاضا یکنواخت خواهد ماند. خودروهای برقی سهمی از بازار را به دست خواهند آورد اما رشد حمل و نقل بار و هواپیمایی و همین طور بخش پتروشیمی، همچنان ضامن رشد تقاضا برای نفت خواهد بود. مصرف ۱۰۰ میلیون بشکه در روز نفت، محتملترین نتیجه پیک تقاضا خواهد بود که همچنان حجم بالایی است و نیاز به کشف و توسعه منابع نفتی را مبرم میکند.دوم اینکه این صنعت دریافته که در سالهای اخیر تاکید بیش از حدی روی گاز و توجه ناکافی به نفت داشته است. تقاضا برای گاز طبیعی قوی بوده و سرمایه گذاری بالا در توسعه منابع جدید گاز را تشویق کرده است. خود شرکتشورون در سالهای اخیر سرمایهگذاریهای بالایی در گاز داشته و به خصوص یک سری پروژههای پرهزینه را در استرالیا راه اندازی کرده است. نگرانی آزاردهنده این است که عرضه گاز طبیعی از تقاضا فراتر رود زیرا منابع انرژیتجدیدپذیر کم هزینه با حمایت دولتی برای کاهش آلایندگی طراحی شده و ضریب نفوذ آنها در بازارهای برق جهانی رو به رشد است. تقاضا برای گاز برای استفاده در تولید نیرو، عامل رشد اخیر بوده است اما همچنان که بازار برق رقابتیتر میشود، گاز در برابر تجدیدپذیرها آسیب پذیری بیشتری پیدا میکند و در میان مدت، نفت سرمایه گذاری بهتری به نظر میرسد.
اما چالش اساسی و سومین پیام پیشنهاد خرید شورون این است که یک شرکت نفتی بزرگ برای ادامه فعالیت، به دسترسی به منابع نیاز دارد. این چالش با نیاز برای یافتن منابعی که با هزینه اندک قابل توسعه هستند و در برابر ریزش بیشتر قیمتها آسیبی نمیبینند، پیچیده شده است. هیچ کمبود نفتی در جهان وجود ندارد اما موانع سیاسی بیشماری دیده میشوند. ذخایر نفتی خاورمیانه به دلیل مالکیت دولتی (عربستان سعودی)، تحریمها (ایران) یا ریسکهای فیزیکی (لیبی) تا حدود زیادی روی سرمایه گذاری بینالمللی بسته ماندهاند. روسیه نیز به دلیل تحریمهای آمریکا همچنان دچار محدودیت دسترسی است و نیجریه در فساد فرو رفته در حالی که ونزوئلا درگیر منازعه سیاسی است.بنابراین برای غولهای نفتی آمریکایی راحتتر است که به منابع داخلی متمرکز شوند. کاهش هزینهای که میتوان با خرید شرکتی مانند آنادارکو انجام داد، قابل توجه است. داراییها در منطقه پرمیان باسین تگزاس و نیومکزیکو که یکی از بزرگترین میادین نفتی کشف شده در خارج از خاورمیانه هستند، ارزش بالایی دارند به ویژه به این دلیل که از هزینههای پایینی برای توسعه برخوردارند و زیربناهای جدید و گسترده برای رساندن منابع به بازار وجود دارد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 1
زنگنه: چرخش مالی 150 میلیارد دلاری نفت زمینه ساز فساد است
وزیر نفت گفت: چرخش مالی سالیانه صنعت نفت حدود 150 میلیارد دلار است که رقم بالایی به شمار می رود و امکان ایجاد فساد را مهیا می کند.
به گزارش تارنمای وزارت نفت، بیژن زنگنه روز شنبه در جمع بازرسان چهار شرکت اصلی وزارت نفت اضافه کرد: با فساد در هر سطحی باید مبارزه کرد و کوچک و بزرگ ندارد. اینکه فردی که فساد کرده آدم خوب و آبروداری است و به این دلیل از کنار فساد او بگذریم اول فساد خودمان است و در درگاه خداوند باید جوابگو باشیم.
زنگنه افزود: نباید با آدم فاسد مدارا کرد و به او ترحم کرد، بلکه باید اشد مجازات را اعمال کرد
«البته این بدان معنا نیست که آبروی مردم را نادیده بگیریم. آبروی مردم مانند خونشان است. اگر آبروی کسی را به ناحق بریزیم مثل این است که خون او را ریخته ایم و پیش خدا و جامعه مسئولیم».
وی «سلامت» را نخستین شرط کسانی دانست که با فساد مبارزه می کنند و ادامه داد: ملاقات و صحبتهای بازرسان باید با حساب و کتاب باشد.
زنگنه تصریح کرد: سالم و فاسد بودن دائمی نیست و امکان خلاف برای هر شخصی وجود دارد. البته باید آن آدمی را که خلاف عمده می کند حذف کنیم و نمی توانیم بگوییم که این دفعه را می بخشیم.
** شفافیت در دوره تحریم کاهش می یابد
وزیر نفت تصریح کرد: با توجه به اینکه شفافیت در دوران تحریم کاهش می یابد و کار سخت تر می شود بنابراین باید دقت زیادی کنیم تا فساد عمده و قابل ذکری در این مقطع زمانی پیش نیاید.
وی تاکید کرد «در موضوع مبارزه با فساد قوم و خویش و رفاقت نداریم».
زنگنه تصریح کرد: اعتقادم این است که بازرسها با جدیت به کارشان بپردازند. اولویت از نظر من مبارزه با فساد است و شناختن کسانی که فساد می کنند.
** در مقابل تخلف و جرم هرگز کوتاه نمی آییم
مدیرکل بازرسی و رسیدگی به شکایت وزارت نفت نیز در این نشست گفت: در مقابل تخلف و جرم هرگز کوتاه نخواهیم آمد.
اشکان میرمحمدی کنترل درون سازمانی با روشهای مختلف و نوین را سبب ناامن کردن فضای اداری برای مفسدان مالی و اقتصادی دانست و افزود: نظارتهای سرزده و نامحسوس و بازرسیهای هدفمند، کارآمدی سیستم اداری را تضمین می کند.
میرمحمدی تصریح کرد: بعضی فکر می کنند اگر جایی نظارت تقویت شود به معنای آن است که خدای ناکرده اعتماد به آنجا تضعیف شده، در حالی که اینگونه نیست بلکه نظارت و کنترل لازمه مدیریت است.
وی ادامه داد: اگر بازرسی به محیطی وارد شد و موضوعی را بررسی کرد، معنایش این نیست که آنجا اشکالی پیدا شده است. بلکه بازرس در آنجا حضور پیدا می کند تا اشکالی پیدا نشود و اگر اشکالی پیدا شد با ارائه پیشنهادها در گزارش، اشکال را مرتفع سازد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 1
تغییر اقتصاد نفتی به همین سادگی نیست
ضرورت متنوع سازی اقتصاد برای کشورهای تولیدکننده نفت خاورمیانه هرگز به این حد شدید نبوده است. کشورهای تولیدکننده نفت خاورمیانه به نظاره آب رفتن سهم خود از بازار نفت نشستهاند. تولید آمریکا رو به رشد است و روند رشد آن هیچ نشانی از ملایم شدن ندارد و همزمان، تغییرات جوی و پیشرفت فناوری انرژی پاک، ممکن است رشد تقاضا برای نفت را تا اواسط قرن جاری متوقف کند.
اعضای خاورمیانهای اوپک شامل عربستان سعودی، امارات متحده عربی و کویت معمولاً عمده بار تلاشهای این گروه برای متعادل کردن عرضه و تقاضا در بازار را به دوش گرفتهاند و نه تنها سطح بالای تولید آنها به معنای آن است که از آنها خواسته شده کاهش بیشتری در حجم تولیدشان صورت دهند بلکه این کشورها برخلاف سایر اعضای اوپک مانند عراق، پایبندی خوبی به کاهش تولید نشان دادهاند.
این الگو در جدیدترین دور مدیریت عرضه نفت که در ژانویه آغاز شد، تکرار شده است. عربستان سعودی، امارات متحده عربی و کویت بیش از ۶۰ درصد از سهم کاهش تولید کشورهای عضو اوپک را برعهده گرفتهاند. در دو ماه نخست اجرای این توافق، کاهش تولید از سوی این سه کشور، ۸۵ درصد از کاهش تولید صورت گرفته توسط اوپک به حساب آمد.
هیچ نشانی از این که نیاز به محدودیت عرضه به این زودی خاتمه پیدا خواهد کرد، وجود ندارد. تولید نفت آمریکا از عربستان سعودی و روسیه که پیش از این بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان بودند، سبقت گرفته است. در بیش از دو سال و نیم گذشته، ۴ میلیون بشکه در روز از تولید نفت از عربستان سعودی کم شده و به تولید آمریکا افزوده شده است. وزارت انرژی آمریکا پیش بینی میکند تولید نفت آمریکا تا پایان سال ۲۰۲۰ به ۱۳.۵ میلیون بشکه در روز رشد خواهد کرد. این رقم بیش از مجموع تولید روزانه عربستان سعودی و امارات متحده عربی خواهد بود.
اگر کوتاه مدت برای تولیدکنندگان نفت خاورمیانه پرچالش به نظر برسد، دورنمای بلندمدت ممکن است از آن هم دشوارتر باشد. این توافق نظر وجود دارد که رشد تقاضای جهان برای نفت در حدود نیمه اول قرن جاری به صفر خواهد رسید با این حال درباره زمان وقوع چنین اتفاقی، اختلاف نظر وسیعی وجود دارد اما کشورهایی که روی ذخایر قطعی نشستهاند که با روند فعلی تولید، به مدت دهههای بسیاری عمر خواهند کرد باید نگران باشند. این ایده که بخشی از ذخایر نفتی آنها ممکن است هرگز تولید نشود کل ارزش ذخایر در خاورمیانه را تغییر میدهد و بخشی از این ذخایر ممکن است دیگر ارزشی نداشته باشند.
رشد مستمر قیمت نفت دیگر قطعی نیست و روند آن ممکن است محاسبات برای حفظ یا تولید سریعتر ذخایر هیدروکربن عظیمی که زیر ماسهها و دریاهای خاورمیانه وجود دارد را تغییر دهد. یک راه تسریع تولید نفت، گشایش بخش بالادستی نفت (اکتشاف و تولید) به روی سرمایه گذاران خارجی است. این مسئله بی نهایت در عراق موفقیتآمیز بوده و تولید این کشور از سال ۲۰۱۰ پس از اعطای قراردادهایی برای احیای میادین جنوب این کشور به کنسرسیومی از شرکتهای خارجی، دو برابر شد. امارات متحده عربی نیز برای تکمیل فعالیتهای شرکت نفت دولتی خود به سرمایه گذاری خارجی تکیه کرده است.
این وضعیت در عربستان سعودی و کویت تقریباً متفاوت است. خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی در ژانویه در پاسخ به این که یا عرضه بینالمللی سهام آرامکو، به بخشهای نفت و گاز بالادستی گسترش خواهد یافت، اظهار کرد: هیچ نیاتی برای این منظور وجود ندارد.
مشارکت خارجی در بخش نفت عربستان سعودی با مخالفت روبرو شده زیرا بازگشت به دوران قبل از ملی سازی دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ دیده میشود. در آن زمان صنعت نفت عربستان سعودی تحت کنترل شرکتهای خارجی قرار داشت که امتیازهای بزرگی برای استخراج نفت به مدت چندین دهه دریافت کرده بودند. در واقع منازعه میان دولتها و شرکتهای نفتی خارجی بر سر درآمد و کنترل بود که در سال ۱۹۶۰ به تشکیل اوپک منجر شد.
در کویت برنامههای دولت برای آوردن سرمایهگذاران خارجی در بخش نفتی بالادستی دهههاست که با مخالفت پارلمانی روبروست. در سال ۱۹۹۸ دولت کویت از شرکتهای نفتی خارجی دعوت کرد در پروژه کویت که برنامه هفت میلیارد دلاری برای توسعه تولید پنج میدان در شمال این کشور بود سرمایه گذاری کنند. پس از گذشت ۲۰ سال پروژه کویت هنوز تکمیل نشده است.
بر اساس گزارش بلومبرگ، همچنانکه کشورهای سرشار از نفت خاورمیانه تلاش میکنند اقتصادهایشان را متنوع کنند، این اصول ملی سازی منابع همچنان در عربستان سعودی و کویت مهم مانده و مانع ورود سرمایه و اشتغالزایی حاصل از آن در این کشورها شده است. در این بین، به نظر میرسد اقدامات برای متنوع سازی این اقتصادها حول استفاده بیشتر از نفت تولیدی برای پالایش و تولید سوختها یا محصولات پتروشیمی یا سرمایهگذاری صندوقهای سرمایه گذاری دولتی در خارج از کشور میچرخد. اولی تنوع سازی نیست و دومی اگرچه درآمدزایی بیشتری دارد اما از نظر اشتغال داخلی، فایده چندانی ندارد. به نظر میرسد هنوز راه زیادی تا متنوع سازی اقتصادی وجود دارد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.