جدیدترین راه حل مجلس برای کاهش قیمت خودرو

موضوع قیمت خودرو طی یک دهه گذشته به موضوع چالش بر انگیز تبدیل شده و تعیین قیمت خودرو در این دهه با موافقان و مخالفان زیادی همراه بوده است، اما نقطه عطف قیمت گذاری با ورود شورای رقابت به حیطه قیمت گذاری در سال 91 کلید خورد.این شورا با توجه به قانون تسهیل رقابت و منع انحصار وارد قیمت گذاری خودرو شد و طی حضور خودش به عنوان مرجع قیمت گذاری فراز و نشیب‌هایی را طی کرد.

8

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با صدور دستوری ویژه، خواستار پیگیری مشکلات یک واحد تولیدی و کسب اطلاعات دقیق و کارشناسی در این باره شد.پس از انتشار فیلم کوتاهی در فضای مجازی مبنی بر تعطیل شدن یک واحد تولیدی و صحبت‌های مدیرعامل این واحد، وزیر تعاون دستور داد از سازمان تامین اجتماعی و معاونت‌های روابط کار و توسعه کار آفرینی و اشتغال، پیگیری‌های لازم  تا حصول نتیجه انجام شود.همچنین با توجه به دستور معاون اول رییس جمهوری به دستگاه‌های مختلف در خصوص رسیدگی به این موضوع، نتایج بررسی‌های این وزارتخانه برای وی ارسال می‌شود. براساس اعلام وزارت تعاون موضوع توسط دستگاه‌های ذیربط در اصفهان شروع شده و در حال پیگیری است.

«اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری پس از اطلاع از این موضوع، از دستگاه‌های ذیربط خواست ضمن بررسی و رسیدگی موضوع، نتیجه را گزارش کنند.

در چند روز گذشته فردی با انتشار فیلمی در فضای مجازی مدعی شد که پس از بازگشت به کشور اقدام به راه‌اندازی کارخانه فرش کرده است، اما با مسائل و مشکلات متعددی روبه شده و در نهایت این واحد تولیدی تعطیل و فعالیت آن متوقف شده است.  

معاون وزیر صنعت:

بازار را برای کالاهای قاچاق و تقلبی ناامن می‌کنیم

3

 

دولت ترامپ بالاخره با اتکا به قدرت جهانی خود از یک طرف و بی اعتنایی به قانون و نظم جهانی از طرفی دیگر «مکانسیم ماشه» را که در برجام آمده بود به طور یکجانبه علیه ایران فعال کرد.

او انتظار داشت قدرت اصلی سازمان ملل نیز که دست شورای امنیت است در مکانیسم ماشه با خود همراه کند که موفق نشد و تصمیم دارد تحریم های سازمان ملل را تنهایی و با نفوذ و ترس جهانی که در ساختار بین المللی این ابرقدرت نهفته است به پیش ببرد.

اگر چه عیار زورگویی و قدرت خشم آمریکای ترامپ از ابتدای برجام نیز معلوم بود و کشورهای اروپایی در برابر آن تسلیم بودند اما حقیقت این است که ترامپ عیار دمکراسی و حکومت قانون در ایالت متحده را به شدت با چالش روبرو کرده است.اما هدف تحلیل این مقدمه نیست.

از نگاه تاریخی و ایدئولوژی ما عادت داریم که خود از مسئولیت فرار کنیم وناکامی های داخلی وسرنوشت حوادث را بر گردن عوامل و دسیسه های بیرونی وحتی اقلیمی بیندازیم.کتاب ها ومقالات علمی زیادی نیز در علل این روحیه نزد حاکمان و کنشگران سیاسی منتشر شده است.این نگاه ، رشد و توسعه جامعه را محدود ومسدود می کند و آدرس اشتباه به مخاطب می دهد. 

پرسش آغازینی که مطرح است اینکه واقعا چه کسی ماشه را کشیده است تا در نهایت عرصه زندگی بر ایرانیان تنگ وتنگ تر شود؟ چرا آمریکا می تواند حتی در متشنج ترین و نازل ترین وضعیت سیاسی و تاریخی خود و بدون همراهی غرب و شرق ماشه را بکشد و در یک روز چند صد تومان ارزش دلار را در کشورمان بالا و پایین کند و همه معیشت ما وت وسعه کشور را تحت تاثیر قرار دهد؟ چرا ایران یه وضعیت ماشه رسید؟

اگر چه فشارهای غرب در انزوای ایران و ایران هراسی مهم ترین عامل وضعیت موجود اقتصادی و سیاسی جامعه است اما سالها قبل از ترامپ ، ماشه در همین نزدیکی کشیده شده بود. بله درست متوجه شدید؛حقیقت آن است که ماشه را من کشیدم. 

ماشه را من کشیدم وقتی دیدم دولت، بی حساب وکتاب در حال توزیع میلیاردها میلیارد، دلار ۴۲۰۰ تومانی برای تهیه نیازهای ضروری کشور است؛ تا توانستم دلار اندوختم.

ماشه را من کشیدم وقتی که با درخواستم میلیاردها میلیارد تومان برداشت از صندوق ذخیره ارزی برای صدا وسیما موافقت شد و من به جای تولید برنامه های ملی ، به میل و منافع گروهی خاص غش کردم .اعتماد عمومی به این سازمان را مورد آسیب جدی قرار دادم و مخاطب گریزی حاصل آن شد؛ به گونه ای که هر رسانه ای دیگر حتی همین شبکه های اجتماعی واتساپ و تلگرام که با کمترین بودجه شرکت های کوچک خصوصی اداره می شود تعداد مخاطبان خود را به رخ ما کشیدند واکنون فیلترینگ یک چالش اساسی شده است. 

ماشه را من کشیدم وقتی معاون دستگاه حساس قضایی بودم وبه جای رسیدگی به دادخواهی مردم ستم دیده ،از موقعیت خود سوءاستفاده کردم وبا ثروت اندوزی و زد وبندهای غیر قابل تصور اعتماد عمومی را از این دستگاه خدشه دار کردم و چشم درچشم این مردم و در محکمه عدالت حتی یک خطای خود را نپذیرفتم و به کارم و دوستانم افتخار کردم.

ماشه را من کشیدم وقتی دیدم اختلاس بخش مهمی از مملکت را فراگرفته و با خودم گفتم چرا من از محیط غبارآلود و فسادزایی که در اختیارم هست دزدی نکنم. نامم شد سلطان قندوشکر. سلطان قیر وکره . سلطان کاغذ وقلم. سلطان سکه وارز و سلطان پشت سلطان .

ادامه در صفحه 2

صادرات غیر نفتی یک مولفه مهم و اساسی در هر اقتصادی به شمار می رود. قطع به یقین هم دراین باره نباید از هیچ کوششی فروگذار کرد، چه در شرایط تحریمی، چه غیر تحریمی چرا که تقویت کننده وستون بخش اقتصادی کشور به شمار می‌رود. اما چرا علی رغم تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر تقویت صادرات غیر نفتی به این مرحله در حد لازم نرسیدیم، کدام سیاست های داخلی و خارجی دولت اشتباه محض بوده را عطا بهرامی اقتصاد دان و استاد دانشگاه برای ما در ادامه بیان کرده تا نقش عملکرد دولت در این حوزه آشکار ‌شود.

استاد اقتصاد گفت : تمام سفارتخانه های جمهوری اسلامی ایران در منطقه باید پایه گذار اصلی صادرات غیر نفتی کشور باشند، در حالی که متاسفانه غیر از ژست های دیپلماتیک منفعتی برای اقتصاد کشور و بازاریابی در آن سوی مرزها ندارند.

تولید و صادرات کالاهای غیر نفتی از چه روی حائز اهمیت است و چه عواملی در تولید هر چه بیشتر و بهتر کالای غیر نفتی صادراتی تأثیر می گذارد؟ 

یکی از مهمترین دلیل تمرکز بر صادرات کالاهای غیر نفتی ، عبور از خام فروشی نفت و حرکت به سمت تولید کالاهای غیر نفتی با کیفیت و با کمیت  بیشتر است. برای موفق بدون در زمینه صادرات کالاهای غیر نفتی، باید مواد اولیه کالای تولیدی در داخل وجود داشته باشد، تا با نرخ دلار کنونی که نرخ بالایی است، تولید آن به صرفه باشد تا بخش نیاز ما به واردات مواد اولیه از خارج را حذف کند. اگر این ویژگی را دارا باشد هیچ کالایی با دلار ۲۷ هزار تومانی نمی‌تواند با کالای تولید شده با مواد اولیه ایرانی رقابت کند. لذا تولیدکنندگان ایرانی  رقبای خود را شکست می دهند و پیروز میدان خواهند بود. کالاهای با کیفیتی که با مواد اولیه ایرانی ساخته می شود  به همان نسبتی که واردات آنها کم می شود، مانع خروج ارز از کشور می شود، لذا در این بخش هم به اقتصاد تحریمی کمک شایان توجهی می شود، ضمن اینکه با صادرات ارز آوری هم برای کشور خواهد داشت. عوامل دیگری هم مثل کارگر ارزان ایرانی این موضوع را تقویت می کند، اما از شدت رقابت پذیری کم می کند. 

مهمترین و عمده ترین وظایف دولت در این بخش برای تقویت صادرات غیرنفتی چیست؟ 

دولت باید یک بخش سلبی را انجام ندهد و یک بخش ایجابی را به سرعت در دستور کار خود قرار دهد. بخش سلبی بخشنامه های  رگباری که فضای کسب و کار را متشنج می کند به سرعت باید حرف شود. تصمیمات و موانع سختی که پیش پای صادر کننده قرار داده می شود باید برداشته شود. همه بخش‌هایی که تصمیم‌گیری را برای صادر کننده و تولیدکننده سخت می‌کند، تغییر کند، در غیر این صورت صادرات غیر نفتی ما در شکل سنتی صادرات از طریق بازارچه های مرزی  با کشورهای همسایه انجام می شود. اگر دولت این شرایط را مهیا نکند عملا مانع اصلی و بزرگترین مانع پیش روی صادرات غیرنفتی است. 

بخش ایجابی که دولت باید روی آن متمرکز شود حمایت از تولید کنندگان و بازار یابی برای کالای آنها توسط سفرا و تیم اقتصادی در وزارت خارجه و سفارتخانه های کشورهای منطقه باشد. بی تردید تقریباً تمام سفارتخانه های ما در کشورهای منطقه می توانند پایه گذار اصلی صادرات غیر نفتی ما باشند، اما متاسفانه روند هفت سال گذشته مدیریت دولت نشان می دهد آنها تا کنون در این زمینه علکرد خاص قابل دفاعی نداشته اند.لازم به ذکر است که عملکرد دیپلمات ما در عراق به مراتب بهتر از سایر سفارتخانه های کشورهای منطقه بوده است. جای تاسف دارد که عنوان شود متاسفانه سفارتخانه های ما کمترین توجهی به پیشبرد برنامه های اقتصادی و تولیدی و صادراتی کشور ندارند. آنچه انجام می دهند همان کت و شلوار پوشیدن و ژست های رسمی است! اما عملا کاری برای اقتصاد کشور و افزایش ارتباط و تعاملات تجاری بین ایران و کشورهای دیگر صورت نداده اند. 

دولت برای حمایت از صادر کننده و تولید کنندگان ایرانی در آن سوی مرزها چه مسائلی را باید مورد توجه قرار دهد؟ 

 دولت می تواند  پروژه‌های سرمایه‌گذاری ایرانی‌ها را در  کشورهای مختلف بخصوص کشورهای همسایه برای شروع و در گام های اول ضمانت کند. دولت باید با تولید کننده و صادر کننده اینگونه تعامل کند که اگر به دنبال تولید و سرمایه گذاری مشترک در کشور دیگری هستید به این معنا که اگر یک ایرانی بخواهد در کشور دیگری برای تولید و فعالیت اقتصادی مستقر شود و پروژه ای را در آن کشور کلید بزند، ضمن حمایت های سرمایه ای دولت، باید با طرف ایرانی اینچنین توافق کند که اگر در روند پروژه خللی ناشی از کم‌کاری تولید کننده بود پیش آمد دولت مقصر نیست، لذا نوع حمایت و برخورد دولت متفاوت می شود. اما اگر دولت کم کاری کرد دولت قبول تعهد و جبران می کند، اگر این مساله مثل آنچه تمام دنیا انجام می دهد محقق شود، موجی از مسائل مثبت در اقتصاد ایران اتفاق می‌افتد وایرانی ها را به سمت بازارهای خارجی متمایل می‌کند. در حالی که همه ی کشورهای دنیا از شرکت‌های خود حمایت می کنند  اما به دلیل عدم حمایت های دولت چه داخلی چه برون مرزی و توسط سفارتخانه ها، فعالان اقتصادی ایران از چنین حمایت‌هایی برخوردار نیستند لذا نگران هستند و این مسائل را ریسک می دانند. 

بحث تنظیم بازار در موضوع صادرات غیر نفتی چقدر مهم است با توجه به اینکه بازارهای متشنج و گرانی های ناشی از صادرات کالا بر تداوم صادرات تاثیر منفی می گذارد؟ 

بحث تنظیم بازار مساله مهمی است، به محض اینکه صادرات کالایی زیاد می‌شود و تولید کننده جان می گیرد، تا در داخل کمبودی پیش می آید دولت به سرعت جلوی صادرات را می‌گیرد، حتی اگر قیمت کالاها هم سه برابر شود دولت باید به بازار مجال دهد تا به تولید انبوه برسد و جبران شود.اما دولت به بازار  مجال نمی دهد. به طور مثال تخم مرغ اگر به دلیل صادرات گران شود، واکنش دولت ایجاد مانع در برابر صادرات است، لذا دولت با مانع تراشی در برابر صادرات دچار یک اشتباه استراتژیک می شود.  فرض کنید در حال حاضر ۱۰ تولید کننده تخم‌مرغ در کشور داریم، که به دلیل صادرات داخل با کمبود مواجه شده و قیمت هر شانه به ۳۰ هزار تومان رسیده است. اگر در این وضعیت جلوی صادرات را نگیرد، دولت این وضعیت را برای شش ماه تحمل کند وقتی تقاضا زیاد باشد واحدهای تولیدی از ١٠ تا با سرمایه گذاری های جدید به ۳۰ واحد افزایش می یابد، چرا که سود خوبی دارد، بنابراین تولید کنندگان بیشتری وارد این عرصه می شوند و در یک وقفه ۶ ماهه نیاز داخل تامین می‌شود، اشتغال فراوانی ایجاد می‌شود، ضمن صادرات هم ادامه دارد،اما متأسفانه اما دولت به بازار چنین فرصتی نمی‌دهد و فرصت را به سرعت از صادر‌کننده و تولید‌کننده می‌گیرد. در حالی که این موضوع خلاف برنامه ششم است، از این مثال ها در عرصه مدیریتی دولت زیاد می توان زد. این موضوع در عرصه واردات هم مصداق دارد. اگر کالایی که امکان ساخت آن در داخل وجود دارد مدتی وارد شود هر چند در داخل کمی گران می‌شود، اما چون تقاضا و قیمت جذاب است، تولید کنندگان بیشتری فضای تولید این کالا اضافه می‌شوند، لذا با یک وقفه چند ماهه فضای تولید رونق می گیرد و اشتغال زیادی در آن حوزه انجام می شود. به عبارت دیگر دولت باید موانع را از جلوی صادرات بردارد، به بازار  اجازه دهد تا  با مکانیزم خود پیش برود تا کارها بر روال عادی بیفتد و مشکلات یکی پس از دیگری حل شود. اگر بازارهای منطقه از سوی دولت  جدی گرفته شود بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور کاهش می یابد.

سردار علی(حمید) خدادی، جانباز شیمیایی دوران دفاع مقدس و معاون ایمنی و اقدامات تأمینی ستاد کل سپاه که بیش از یک دهه رئیس دفتر سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در سپاه قدس بود، در روزهای گرامیداشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و پس از یک دوره تحمل بیماری، به حاج قاسم و جمع همرزمان شهیدش در دوران دفاع مقدس ملحق شد.

سردار خدادی، بیش از 80ماه در جبهه‌های حق علیه باطل در دوران جنگ تحمیلی حضور داشت و چندین بار در عملیات های مختلف مجروح و بارها بدلیل عوارض شیمیایی در بیمارستان بستری شده بود. وی پس از جنگ تحمیلی نیز در بخش‌های مختلف ستاد کل نیروهای مسلح و ستاد فرماندهی کل سپاه خدمت کرد و سالها نیز در کنار مدافعان حرم با سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و یارانش همراه بود.

سردار سرتیپ خدادی، صبح پنج شنبه و پس از طی یک دوره بیماری شدید ناشی از عوارض شیمیایی، به لقاءالله پیوست.

کمبود ارزی دولت بسیاری از حقایقی را که البته پیدا بود اما دولت سعی بر کتمان آن داشت را پیداتر از همیشه کرد. 27 هزار میلیارد دلار ارز صادراتی که به کشور بازنگشته و دولت در شرایطی که نیازمند ارزهای صادراتی است به این موضوع واکنش نشان داده در حالی که اگر قطع به یقین تحت تحریم نبودیم و مشکلی در تحریم های نفتی یا بانکی نبود دولت هیچ توجه و اعتنایی به بازگشت ارزهای صادراتی به کشور نمی کرد، همانگونه که دولت برای بازخواست صادر کنندگان و وارد کنندگانی که ارز دولتی گرفته اما ارز را بازنگرداندند کمترین بازخواستی از آنها نکرده است.

در شرایطی که دولت به شدت با مشکلات ارزی رو به رو است غیر قابل قبول است که از خوراکی ها ومیوه های لوکسی که اقشار متوسط به پایین توان خرید آن را ندارند و کالاهای تجملاتی و لوکس وارد بازار شود. اگر کارشناسان و مسوولین به بازار بزرگ تهران سری بزنند با کالاهای تجملاتی، زینتی، آرایشی و تزئینی و کالاهای لوکس ساختمانی مواجه می شوند که کمتر کسی توان خریداری آنها را دارد. 

قطع به یقین این کالاهای لوکس به صورت مرتب از گمرکات کشور خارج می شود، چگونه می توان باور کرد که دولت مشکل ارزی دارد و یا اینکه دولت با ریخت و پاش ها و ارز پاشی ها مقابله می کند؟

درحالی که به قول آقای روحانی در جنگ اقتصادی و تحریمی به سر می بریم چگونه می توان انتظار داشت ارزهای کشور به این کالاها که بخش خاصی از مردم از آن استفاده می کنند اختصاص بیابد، مرتب از بنادر و گمرکات ترخیص می شود، در حالی که ارز پاشی و واردات کالاهای غیر ضروری باید دائما رصد شود و دولت و بانک مرکزی با عدم اعطای ارز به کالاهای غیر ضروری، حافظ منابع ارزی کشور باشند. تا زمانی که شاهد واردات کالاهای غیر ضروری و لوکس باشیم می توان بر این موضوع تاکید کرد که دولت و بانک مرکزی،حافظ منافع عده  ای خاص است که نه تنها به همیاری و همدلی با مردم ضعیف در جنگ اقتصادی اعتنایی نمی کنند، بلکه با دهن کجی به سختی ها ومرارت هایی که  طبقه متوسط به پایین جامعه می کشند نشان دهنده تبعیض آشکار دولت در بین مردم هستند. مردمی که  توانایی خرید نان شب خود را هم از دست داده اند، مردم امید خود را به عملکرد و حمایت دولت از دست داده اند. مردم شاهد واردات کالاهایی هستند که هرگز نمی توانند خریدار آن باشند لذا به خوبی متوجه می شوند که خریدارن این کالاها افراد خاصی هستند که دولت حامی اصلی آنها به شمار می رود نه حامی بیش از 80 درصد مردم جامعه!